Obój miłosny
Obój miłosny (wł. oboe d’amore[1], skrót: ob d’amore[2]) – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych[3]. Jest w stroju A[1], co oznacza, że transponuje o tercję małą w dół. Ma gruszkowatą czarę głosową[4] nadającą mu łagodniejsze brzmienie od zwykłego oboju[1]. Został skonstruowany na początku XVIII wieku i użyty po raz pierwszy przez Christopha Graupnera[5]. Można go usłyszeć w np. kompozycjach Jana Sebastiana Bacha i Georga Telemanna[6].
| |
| Klasyfikacja naukowa | |
| 422.112-71 | |
| Klasyfikacja popularna | |
| dęty drewniany, aerofon | |
| Podobne instrumenty | |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Sarah Hamilton, Oboe D'Amore [online], sites.google.com [dostęp 2023-06-22] (ang.).
- ↑ Scoring abbreviations [online], opac.rism.info [dostęp 2023-06-22].
- ↑ obój miłosny, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-06-22].
- ↑ OBOE D'AMORE - Vienna Symphonic Library [online], www.vsl.co.at [dostęp 2023-06-22].
- ↑ What Is an Oboe D'Amore? (with pictures) [online], Musical Expert, 21 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-22] (ang.).
- ↑ Dana Cristle Collins, The oboe d'amore in the works of Georg Philipp Telemann with critical editions of selected unpublished works, kwiecień 1983, s. 1–2 (ang.).
Kontrola autorytatywna (typ instrumentu muzycznego):