Nowosiółki Stare, Stare Nowosiółki (biał. Старыя Навасёлкі, Staryja Nawasiołki; ros. Старые Новосёлки, Staryje Nowosiołki) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Siejłowicze, przy drodze republikańskiej R54.

Nowosiółki Stare
Старыя Навасёлкі
Старые Новосёлки
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

nieświeski

Sielsowiet

Siejłowicze

Populacja (2019)
• liczba ludności


338[1]

Kod pocztowy

222604

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Nowosiółki Stare”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowosiółki Stare”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Nowosiółki Stare”
Ziemia53°17′28″N 26°39′56″E/53,291111 26,665556

Historia

edytuj

W Rzeczypospolitej Obojga Narodów znajdowały się w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. W 1598 wojewoda trocki Mikołaj Krzysztof Radziwiłł „Sierotka” nadał Nowosiółki klasztorowi bernardynów w Nieświeżu[2] lub według innego źródła na uposażenie proboszcza nieświeskiego[3][4]. Wieś odpadła od Polski w 1793 w wyniku II rozbioru.

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Howiezna. Po 1831, gdy w wyniku represji po powstaniu listopadowym władze carskie zamknęły klasztor bernardynów w Nieświeżu, wieś przeszła na własność skarbu państwa[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Howiezna[5]. W 1921 miejscowość liczyła 403 mieszkańców, zamieszkałych w 73 budynkach, w tym 401 Polaków i 2 Białorusinów. 330 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 73 prawosławnego[5].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Zobacz też

edytuj
  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)

Przypisy

edytuj
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
  2. a b Nowosiółki (124), pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 282.
  3. Andrea Mariani. Duszpasterstwo jezuitów nieświeskich w XVII–XVIII wieku. Między ideałem potrydenckim a lokalnymi uwarunkowaniami. „Rocznik Lituanistyczny”. 2, 2016. Wydział Historyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 
  4. Omułyńce, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 533.
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia

edytuj