Nowiec (województwo zachodniopomorskie)

dawna osada w województwie zachodniopomorskim

Nowiec (niem. Neuhof) – dawna osada w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard[1], na południowy zachód od Podwilcza[2].

Dawny majątek rycerski (Rittergut), będący do 1783 we władaniu rodziny von Podewils[3]. W l. 30. XIX wieku wymieniana jako domena szlachecka z 4 domami i 33 mieszkańcami w rejencji koszalińskiej, w powiecie białogardzkim[4]. W 1863 osadę zamieszkiwały 52 osoby[5]. W 1867 w majątku – łącznie z należącym doń młynem – zamieszkiwało 60 osób. Osada składała się z 6 budynków mieszkalnych i 8 budynków gospodarczych. W miejscowości hodowano 12 koni, 23 woły, 536 owiec, 9 świń, 1 kozę; ponadto znajdowało się tu 8 uli. Do młynarza należał koń, krowa, 4 owce, 3 świnie oraz 2 ule[3]. W początku XX wieku majątek zamieszkiwały 54 osoby[6]. W 1908 obszar dworski wchodził w skład obwodu w Rarwinie[7].

22 października 1949 roku miejscowość oficjalnie otrzymała polską nazwę[8][9].

Przypisy

edytuj
  1. Praca zbiorowa, Spis Miejscowości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1967.
  2. Messtischblatt 1:25 000, 1936, arkusz Ramelow.
  3. a b Neuhof 1867.
  4. Vollständiges geographisch-statistisch-topographisches Wörterbuch des preußischen Staates. Erfurt: 1836, s. 508:500. [dostęp 2022-03-31].
  5. H. Rudolph.: Vollständiges geographisch-topograhisch-statistisches Orts Lexikon von Deutschland. 1863, s. 3075.
  6. Meyers Orts- und Verkehrs-Lexikon des Deutschen Reichs.
  7. Amtsbezirk Rarfin.
  8. M.P. z 1949 r. nr 76, poz. 947.
  9. Tadeusz Białecki, Słownik współczesnych nazw geograficznych Pomorza Zachodniego z nazwami przejściowymi z lat 1945–1948, Szczecin: Książnica Pomorska, 2002, ISBN 83-87879-34-7.