Nowacjan
Nowacjan (ur. ok. 200, zm. ok. 258[1]) – antypapież w okresie od marca 251 do roku 258[2].
antypapież | |
Data urodzenia |
ok. 200 |
---|---|
Data śmierci |
ok. 258 |
Antypapież | |
Okres sprawowania |
251–258 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat |
251 |
Życiorys
edytujBył człowiekiem wykształconym, zarówno pod względem literackim, jak i filozoficznym[1]. Po śmierci papieża Fabiana, kościołem rządziła hierarchia kościelna, wśród której największym autorytetem cieszył się kapłan Nowacjan[2]. Trwały bowiem prześladowania i było trudno zwołać biskupów, by wybrali następnego Biskupa Rzymu. Gdy w końcu biskupi się zebrali, ku rozczarowaniu Nowacjana, wybrali jego adwersarza Korneliusza[1]. Nowacjan przekupił trzech biskupów Italii, by wyświęcili go na biskupa i używając swych wpływów starał się o poparcie biskupów, by w nim uznali Głowę Kościoła. Przez niespełna dziesięć lat Nowacjan uważał się za głowę Kościoła i następcę św. Piotra, nie przyjmując do wiadomości, że w tym czasie wybrano kolejnych czterech prawowitych papieży. Stąd określany jest tytułem antypapieża[1]. Nowacjan był autorem licznych listów, a także znanego dzieła o Trójcy Świętej – „De Trinitate”[2].
Nowacjan i jego zwolennicy sprzeciwiali się ponownemu przyjmowaniu do wspólnoty apostatów oraz głosili surowy ideał świętości[2]. Wykluczali ze swych szeregów tych, którzy byli w stanie grzechu ciężkiego[1]. Wątpili we władzę Kościoła do odpuszczania grzechów.
Na synodzie w 251 te poglądy zostały potępione, a Nowacjan i jego zwolennicy ekskomunikowani[2]. Według Sokratesa Scholastyka, Nowacjan w wyniku ostrych prześladowań, opuścił Rzym i zmarł śmiercią męczeńską[1]. Martyrologium św. Hieronima wspomina go 29 czerwca[1].
Lata pontyfikatu | Papież |
---|---|
marzec 251 – czerwiec 253 | św. Korneliusz |
25 czerwca 253 – 5 marca 254 | św. Lucjusz I |
12 maja 254 – 2 sierpnia 257 | św. Stefan I |
30 sierpnia 257 – 6 sierpnia 258 | św. Sykstus II |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 33–35. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b c d e Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 19–20. ISBN 83-7006-437-X.
Bibliografia
edytuj- Novatian and Novatianism. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-03-11]. (ang.).
- ISNI: 0000000381976859
- VIAF: 262938015, 3364160668043503560000, 1021159474068227660986, 6683159248111804870003
- LCCN: nr93028959
- GND: 118786474
- BnF: 12162235j
- SUDOC: 030148316
- SBN: MILV042967
- NLA: 35392516
- NKC: jn19990006177
- BNE: XX836041
- NTA: 070709882
- BIBSYS: 90380972
- CiNii: DA12537022
- PLWABN: 9810667716905606
- NUKAT: n2003058073
- J9U: 987007266030705171
- CANTIC: a11099926
- CONOR: 166832739
- BLBNB: 001480443