Nowa Zelandia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1968
Nowa Zelandia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1968 – sześcioosobowa kadra sportowców reprezentujących Nową Zelandię na igrzyskach w 1968 roku w Grenoble.
Kod MKOl |
NZL | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1968 Grenoble | ||||||
Chorąży | ||||||
Liczba zawodników |
6 w 3 konkurencjach w 1 dyscyplinie | |||||
|
Reprezentacja składała się z dwóch kobiet i czterech mężczyzn, którzy wystąpili w jednej z dziesięciu dyscyplin, które Międzynarodowy Komitet Olimpijski włączył do kalendarza igrzysk[1]. Wszyscy zawodnicy wystartowali w zawodach narciarstwa alpejskiego i dla każdego z nich był to debiut na igrzyskach olimpijskich. Najmłodszym reprezentantem Nowej Zelandii była niespełna osiemnastoletnia Margot Blakely, najstarszym zaś mający dwadzieścia pięć lat Thomas Huppert[1], który był jednocześnie chorążym reprezentacji[2].
W składzie reprezentacji znajdował się również Chris Womersley, który jednak z powodu kontuzji nie wystartował w żadnej konkurencji[3], a także dwóch oficjeli[4]. Rolę attaché olimpijskiego pełnił Jacques Arthaud[5].
Nowozelandzki Komitet Olimpijski, powstały w 1911 roku i uznany przez MKOl w roku 1919[6], po raz pierwszy wysłał zawodników na zimowe igrzyska w 1952 roku, a następnie w roku 1960. Brak reprezentacji w latach 1956 i 1964 spowodowany był niskim w ocenie selekcjonerów kadry poziomem zawodników[3]. Igrzyska w Grenoble były zatem trzecim startem Nowozelandczyków – w poprzednich dwóch występach reprezentanci tego kraju nie zdobyli żadnego medalu[2].
Najwyższą pozycję – trzydziestą – zajęła Anne Reid w żeńskim slalomie[4], wyprzedzając jednakże tylko jedną zawodniczkę[7]. Za najlepszy wynik Nowozelandzki Komitet Olimpijski uznał zatem 42. lokatę Roberta Palmera wśród 73 sklasyfikowanych w zjeździe zawodników[3].
Wyniki
edytujNarciarstwo alpejskie
edytujWszyscy reprezentanci Nowej Zelandii na tych igrzyskach – dwie kobiety i czterech mężczyzn – wystartowali w narciarstwie alpejskim[8]. Wzięli oni udział we wszystkich trzech konkurencjach zaliczając łącznie piętnaście startów[9][10].
Trzech Nowozelandczyków zaprezentowało się w rozegranym 9 lutego zjeździe. Spośród siedemdziesięciu trzech zawodników, którzy ukończyli zawody, Robert Palmer był 42., Thomas Huppert 61., przejazd Murraya Gardnera zakończył się zaś dyskwalifikacją[11][12]. Triumfatorem okazał się Francuz Jean-Claude Killy, który zwyciężył również z pozostałych dwóch męskich konkurencjach[9].
Żeńska rywalizacja w tej konkurencji odbyła się dzień później – Anne Reid zajęła 37. lokatę na trzydzieści dziewięć uczestniczących zawodniczek, z których jedna przejazdu nie ukończyła. Najszybsza na trasie zjazdu była Austriaczka Olga Pall[13][14].
W rozegranym w dniach 11 i 12 lutego slalomie gigancie prócz nowozelandzkiej trójki, która zadebiutowała w zjeździe, zaprezentował się również Michael Dennis. Robert Palmer nie został sklasyfikowany nie ukończywszy pierwszego przejazdu, pozostali nowozelandzcy narciarze w obu przejazdach plasowali się w ósmej dziesiątce[15][16]. Michael Dennis, Thomas Huppert i Murray Gardner zajęli zatem odpowiednio miejsca 74–76[17][18].
Cała czwórka wystąpiła także 16 lutego w slalomie. Wyścigi eliminacyjne rozgrywane były w sześcioosobowych grupach, z których do fazy finałowej awansowała czołowa dwójka[19]. Pozostali zawodnicy mogli jednak uzyskać awans jako zwycięzcy swojej czteroosobowej grupy w drugiej rundzie[20]. Żaden z Nowozelandczyków nie uzyskał premiowanego miejsca i nie awansował do rozegranej dzień później rundy finałowej[21][22], a tym samym nie został sklasyfikowany[23].
Slalom kobiet odbył się 13 lutego i wystartowały w nim obie reprezentantki Nowej Zelandii. Margot Blakely w olimpijskim debiucie nie ukończyła pierwszego przejazdu, a odniesiona wówczas kontuzja wyeliminowała ją z dalszych startów[3]. Anne Reid ponownie uplasowała się na przedostatniej pozycji, a wśród trzydziestu jeden sklasyfikowanych zawodniczek najlepsza okazała się Francuzka Marielle Goitschel[7][24].
W przeciwieństwie do męskiego slalomu giganta żeńska rywalizacja odbywała się nadal w formie jednego przejazdu. 15 lutego Anne Reid zajęła ostatnią, 42. pozycję, ze stratą ponad dwudziestu jeden sekund do zdobywczyni złotego medalu, Kanadyjki Nancy Greene[25][26].
Mężczyźni
Wydarzenie | Zawodnik | Zjazd 1. | Msc. 1. | Zjazd 2. | Msc. 2. | Suma | Miejsce |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zjazd | Murray Gardner | DSQ | — | DSQ[11] | |||
Thomas Huppert | 2:18.29 | — | 61.[11] | ||||
Robert Palmer | 2:09.79 | — | 42.[11] | ||||
Slalom gigant | Michael Dennis | 2:08,69 | 79.[15] | 2:09,43 | 75.[16] | 4:18,12 | 74.[17] |
Murray Gardner | 2:13,37 | 80.[15] | 2:07,90 | 73.[16] | 4:21,27 | 76.[17] | |
Thomas Huppert | 2:07,60 | 77.[15] | 2:13,20 | 78.[16] | 4:20,80 | 75.[17] | |
Robert Palmer | DNF[15] | — | DNF[17] | ||||
Slalom | Michael Dennis | 1:12,75 | 5.[19][a] | 1:06.78 | 4.[20][a] | nkl.[23] | |
Murray Gardner | DSQ[19][b] | 1:02.08 | 3.[20][b] | nkl.[23] | |||
Thomas Huppert | 1:04,77 | 4.[19][c] | DSQ[20][c] | nkl.[23] | |||
Robert Palmer | DSQ[19][d] | 56,24 | 3.[20][d] | nkl.[23] |
Kobiety
Wydarzenie | Zawodniczka | Zjazd 1. | Msc. 1. | Zjazd 2. | Msc. 2. | Suma | Miejsce |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zjazd | Anne Reid | 1:53,12 | — | 37.[13] | |||
Slalom | Margot Blakely | DNF[27] | — | DNF[7] | |||
Anne Reid | 52,97 | 32.[27] | 57,61 | 29.[28] | 1:50,58 | 30.[7] | |
Slalom gigant | Anne Reid | 2:13,30 | — | 42.[25] |
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b New Zealand at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
- ↑ a b New Zealand at the Olympics. sports-reference.com. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-21)]. (ang.).
- ↑ a b c d NZ Winter Olympic History. olympic.org.nz @ web.archive.org. [dostęp 2013-02-20]. (ang.).
- ↑ a b Grenoble 1968 Results. olympic.org.nz. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-25)]. (ang.).
- ↑ Grenoble 1968 – OFFICIAL REPORT – OLYMPIC REPRESENTATIVES. la84foundation.org. s. 400. [dostęp 2013-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
- ↑ New Zealand Olympic Origins. olympic.org.nz. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-07)]. (ang.).
- ↑ a b c d Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Women's Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-07)]. (ang.).
- ↑ New Zealand Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-25)]. (ang.).
- ↑ a b Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-15)]. (ang.).
- ↑ NZ Winter Olympics Teams. snowsports.co.nz. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-14)]. (ang.).
- ↑ a b c d Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Men's Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-04)]. (ang.).
- ↑ Grenoble 1968 – OFFICIAL REPORT – MENS DOWNHILL. la84foundation.org. s. 375. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
- ↑ a b Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Women's Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.).
- ↑ Grenoble 1968 – OFFICIAL REPORT – LADIES DOWNHILL. la84foundation.org. s. 373. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
- ↑ a b c d e Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Men's Giant Slalom Run 1. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b c d Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Men's Giant Slalom Run 2. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b c d e Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Men's Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-18)]. (ang.).
- ↑ Grenoble 1968 – OFFICIAL REPORT – MENS GIANT SLALOM. la84foundation.org. s. 375. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
- ↑ a b c d e Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Men's Slalom Qualifying Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-29)]. (ang.).
- ↑ a b c d e Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Men's Slalom Qualifying Round Two. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-16)]. (ang.).
- ↑ Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Men's Slalom Final Round. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-11)]. (ang.).
- ↑ Grenoble 1968 – OFFICIAL REPORT – MENS FINAL SLALOM. la84foundation.org. s. 374. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
- ↑ a b c d e Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Men's Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-18)]. (ang.).
- ↑ Grenoble 1968 – OFFICIAL REPORT – LADIES SLALOM. la84foundation.org. s. 372. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
- ↑ a b Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Women's Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-07)]. (ang.).
- ↑ Grenoble 1968 – OFFICIAL REPORT – LADIES GIANT SLALOM. la84foundation.org. s. 373. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
- ↑ a b Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Women's Slalom Run 1. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-28)]. (ang.).
- ↑ Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games: Women's Slalom Run 2. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-28)]. (ang.).