Nowa Holandia (Brazylia)

Nowa Holandia (nid. Nieuw Holland, port. Nova Holanda) – holenderska kolonia istniejąca w latach 1630–1654 w północno-wschodniej części Brazylii.

Nieuw Holland
Nowa Holandia
kolonia
1630–1654
Godło Flaga
Godło Flaga
Państwo

 Zjednoczone Prowincje

Siedziba

Mauritsstad (Recife)

Położenie na mapie Ameryki Południowej
Mapa konturowa Ameryki Południowej, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „''Nieuw Holland''”
8,063713°S 34,874269°W/-8,063713 -34,874269

Powstanie kolonii

edytuj

Unia iberyjska zawarta z Portugalią w 1581 roku pozwoliła Hiszpanii przejąć kontrolę nad zamorskimi posiadłościami w Brazylii. To spowodowało, że Niderlandy, prowadzące do tej pory z Portugalczykami handel wymienny na dużą skalę (m.in. cukier trzcinowy), ale znajdujące się w stanie wojny z ich sąsiadami, utraciły jedno z ważnych źródeł dochodu. Podczas rozejmu (1609-1621) import brazylijskiego cukru rozkwitł na nowo i osiągnął w tym czasie ponad 25 tys. ton, a w samym Amsterdamie powstało 25 zakładów rafineryjnych. W wyniku wybuchu wojny trzydziestoletniej, która ponownie uniemożliwiła czerpanie zysków, Kompania Zachodnioindyjska podjęła próbę zdobycia terenów w Ameryce Południowej. Flota dowodzona przez Jacoba Willekensa, składająca się z 26 jednostek pływających i 3 300 ludzi, po jednodniowym ataku zajęła 10 maja 1624 roku Salvador. Holendrzy nie byli jednak w stanie zapanować nad pozostałą częścią Bahii i 1 maja 1625 roku, wobec oporu portugalsko-brazylijskich oddziałów m.in. Matiasa de Albuquerque i zbliżających się hiszpańskich statków, poddali się.

Porażka i finansowe fiasko zmusiło Kompanię do szukania funduszy gdzie indziej. Bitwa stoczona w 1628 roku z hiszpańską flotą w okolicach Kuby (zatoka Matanzas) zakończyła się przechwyceniem przez Holendrów ogromnych ilości złota i srebra, co pozwoliło im na ponowne zwrócenie zainteresowania ku Brazylii. Tym razem wybór padł na Pernambuco, prywatną, bardziej narażoną na ataki kapitanię, będącą największym producentem cukru trzcinowego na świecie. Dysponując 77 okrętami, 7 tys. ludzi i 170 działami, zdobyli 15 lutego 1630 roku Olindę, a krótko potem Recife. Zwycięstwo to zapoczątkowało 24-letnią okupację regionu.

Bibliografia

edytuj