Nowa Biblia króla Jakuba
Nowa Biblia króla Jakuba (ang. New King James Version, w skrócie: NKJV) – współczesne protestanckie tłumaczenie Biblii na język angielski, którego wydawcą jest Thomas Nelson, Inc. Pierwotnie nazwa przekładu brzmiała Zrewidowana Biblia Autoryzowana, choć obecnie znana jest raczej jako NKJV.
| Pełna nazwa |
Biblia Święta, Nowy Przekład króla Jakuba |
|---|---|
| Inne nazwy |
Zrewidowana Biblia Autoryzowana |
| Skrót(y) |
NKJV |
| Kanon | |
| Język | |
| Opublikowanie Nowego Testamentu | |
| Opublikowanie kompletnego przekładu | |
| Źródła przekładu |
Biblia Hebraica Stuttgartensia 1967-1977; Tekst masorecki (ST), |
| Rodzaj tłumaczenia |
Dosłowne |
| Wydawca |
Thomas Nelson, Inc. |
| Przynależność religijna | |
| Wersja online | |
| Księga Rodzaju 1, 1-3 | |
| In the beginning God created the heavens and the earth. The earth was without form, and void; and darkness was on the face of the deep. And the Spirit of God was hovering over the face of the waters. Then God said, “Let there be light”; and there was light. | |
| Ewangelia Jana 3, 16 | |
| For God so loved the world that He gave His only begotten Son, that whoever believes in Him should not perish but have everlasting life. | |
Kolejne partie przekładu ukazywały się, aż do publikacji kompletnej Biblii:
- Nowa Biblia króla Jakuba, Nowy Testament, 1979.
- Nowa Biblia króla Jakuba, Nowy Testament i Psalmy, 1980.
- Biblia Święta w Nowym Przekładzie króla Jakuba, zawierająca Stary i Nowy Testament, 1982.
Historia
edytujProjekt przekładu Nowej Biblii króla Jakuba stworzony został przez Arthura Farstada, a początek jego realizacji wiąże się z dwiema konferencjami zorganizowanymi w 1975 r. (Nashville oraz Chicago), które zgromadziły 68 zainteresowanych tematem osób, w tym czołowych działaczy ruchu baptystycznego w Stanach Zjednoczonych oraz wielu konserwatywnych prezbiterian. Zaproszone na konferencje osoby przygotowały główne wytyczne dla nowego przekładu. Nowy Testament został opublikowany w 1979 r., Psalmy – rok później, zaś cała Biblia ukazała się w 1982 r.
Celem przekładu Nowej Biblii króla Jakuba było uwspółcześnienie słownictwa i gramatyki Biblii króla Jakuba przy zachowaniu klasycznego stylu i piękna siedemnastowiecznej Biblii. Chociaż bazą dla przekładu były te same, jak w przypadku Biblii Autoryzowanej, źródła hebrajskie i greckie (m.in. Textus receptus), przekład ten sygnalizuje ewentualne różnice w stosunku do innych oryginalnych rękopisów.
Modernizacja Biblii króla Jakuba
edytujZgodnie z przedmową do Nowej Biblii króla Jakuba (s. v-vi), przekład Starego Testamentu bazował na stuttgartskiej edycji Biblii Hebraica z 1967/1977 przy jednoczesnej konfrontacji z tekstem Biblii rabinicznej wydanej przez Daniela Bomberga, na której oparta jest Biblia Autoryzowana. Ponadto korzystano, podobnie jak w przypadku Biblii Króla Jakuba, z tekstu masoreckiego (ben Asher).
Nowy Testament Nowej Biblii króla Jakuba, został oparty na Textus receptus, podobnie jak w Biblii Autoryzowanej. Choć samo tłumaczenie NKJV było oparte jedynie na źródłach w językach oryginalnych, rozwiązania translatorskie oraz styl jakiego użyto w Nowej Biblii Króla Jakuba, bazowały na Biblii Autoryzowanej. Adiustatorzy określili zasadę przekładu nowej Biblii jako „ekwiwalencja całkowita”.
Zadanie uwspółcześnienia języka Biblii króla Jakuba, przy jednoczesnym zachowaniu stylu i rozwiązań Biblii Autoryzowanej, objęło znaczne zmiany w szyku wyrazów, gramatyce, słownictwie i pisowni. Widać to m.in. na przykładzie zaimków drugiej osoby, takich jak: „thou”, „thee”, „ye”, „thy”, „thine”, które nowy przekład porzuca. Zmodernizowano także formy czasowników (np. „speaks”, zamiast dotychczasowego „speaketh”).