Novigrad (żupania istryjska)
Novigrad (wł. Cittanova[2]) Novigrad Istarski – miejscowość w Chorwacji, w żupanii istryjskiej, nad Morzem Adriatyckim.
 Panorama Novigradu | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Żupania | |||||
| Miasto | |||||
| Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
(+385) 052 | ||||
| Kod pocztowy |
52 466 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
PU | ||||
Położenie na mapie Chorwacji  | |||||
Położenie na mapie żupanii istryjskiej  | |||||
 45°19′02″N 13°33′36″E/45,317222 13,560000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Geografia
edytujPołożona jest na zachodnim wybrzeżu półwyspu Istria, 25 km od granicy ze Słowenią, niedaleko ujścia rzeki Mirny. Zajmuje powierzchnię 27 km². W skład aglomeracji Novigrad wchodzi Novigrad, a także mniejsze gminy: Antenal, Bužinija, Dajla i Mareda.
Do XVIII wieku Novigrad był położony na wyspie, później władze miasta zadecydowały o zasypaniu przesmyku oddzielającego wyspę od półwyspu, łącząc ją z lądem.
Historia
edytujWzmianki o mieście pod nazwą Neapolis, Civitas Novum (Nowe Miasto) pojawiają się od starożytności[3]. Od średniowiecza do 1831 roku Novigrad posiadał rangę biskupstwa, obejmującego terytorium pomiędzy rzekami Dragonja i Mirny. Po okresie władzy Bizancjum, Franków i wpływów niemieckich od 1270 roku miasto znajdowało się pod władzą Republiki Weneckiej. Podczas najazdu tureckiego w 1687 roku Novigrad znacznie ucierpiał. Po okresie przynależności do Prowincji Iliryjskich Napoleona, do monarchii austro-węgierskiej, a następnie do Królestwa Włoch, po II wojnie światowej miasto znalazło się w granicach Jugosławii, pozostając w nich aż do odłączenia się Chorwacji w 1991 roku.
Gospodarka
edytujGospodarka Novigradu bazuje na wpływach z turystyki. Miasto, ze swoimi licznymi kąpieliskami, infrastrukturą hotelarską i dużą mariną, przyciąga licznych turystów i wczasowiczów, głównie w sezonie letnim. Inną dochodową gałąź gospodarki stanowi rybołówstwo.
Demografia
edytujWedług danych statystycznych z 2001 roku ludność Novigradu liczyła 4002 mieszkańców (w samym mieście Novigrad: 2629). W 2011 r. – 2622 mieszkańców[1]. Najliczniej reprezentowani są Chorwaci; Włosi w liczbie 511 mieszkańców stanowią 12,77% populacji.
Kultura
edytuj- XI-wieczny kościół św. Maksymiliana i Pelagiusza z kampanilą jest najcenniejszym zabytkiem Novigradu. Mimo barokowej przebudowy widoczne są ślady sztuki romańskiej, m.in. trójnawowa krypta pod prezbiterium. W zakrystii znajdują się zdobione księgi liturgiczne z XV wieku.
- Dobrze zachowały się fragmenty murów obronnych. Budynki wewnątrz murów miejskich uległy przebudowie w stylu gotyku weneckiego.
- We wnętrzu gotyckiego pałacu Rigo, należącego do rodziny Urizio, znajduje się lapidarium z kolekcją nagrobków z Novigradu i okolicy.
- Od 1995 roku w sierpniu w Novigradzie odbywa się festiwal jazzowy Heineken Music Nights.
- 28 sierpnia przypada obchodzone hucznie przez 3–4 dni święto patrona miasta, św. Pelagiusza
Miasta partnerskie
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Popis stanovništva, kućanstava i stanova 2011. Stanovništvo prema spolu i starosti, Zagreb: Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske, 2013 (Statistička izvješća; 1468), s. 590, ISSN 1333-1876 [zarchiwizowane 2023-02-12].
- ↑ Istarska županija: Gradovi i općine. Istarska županija. [dostęp 2019-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-01)]. (chorw.).
- ↑ Znane również pod nazwą Emonia (Emona) po przesiedleniu się tam w VI wieku mieszkańców zrujnowanej Emony i przeniesieniu stamtąd stolicy biskupiej («Emona» w Enciclopedia Italiana di scienze, lettere ed arti [Treccani]. Primo (I) Appendice. Roma: Istituto dell’Enciclopedia Italiana, 1938).
Bibliografia
edytuj- Alexander Sabo, Darja Peitz-Hlebec, Istria – Cres, Krk, Lošinj, Rab, Warszawa, Nelles, 2001 ISBN 3-88618-912-0.
- Bogdan Rudnicki i inni, Chorwacja, Warszawa: Mediaprofit, 2007, ISBN 978-83-60174-64-7, OCLC 749449560.
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona internetowa miasta Novigrad (chorw. • wł.)