Nosy Be
Nosy Be (lub Nossi-bé) – wyspa przy północno-zachodnim wybrzeżu Madagaskaru, w prowincji Mahajanga. Nosy Be oznacza w języku malgaskim „duża wyspa”. Niegdyś nosiła nazwę Assada, nadaną podczas kolonizacji na początku XVII w. Nosy Be jest największym i najbardziej obleganym regionem turystycznym Madagaskaru.
 Zdjęcie satelitarne wyspy | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
| Powierzchnia |
320,02 km² |
| Najwyższy punkt |
450 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Madagaskaru  | |
 13°18′54″S 48°16′03″E/-13,315000 48,267500
| |
 Mapa wyspy | |
Powierzchnia tej wulkanicznej wyspy wynosi 320,02 km², zamieszkuje ją 40 tysięcy stałych mieszkańców[1]. Najwyższym szczytem Nosy Be jest Mont Lokone (450 m n.p.m.), drugim Mont Passot o wysokości 329 m n.p.m. Wyspa jest zalesiona[1]. Nosy Be otaczają rafy koralowe[1].
Ludność wyspy zajmuje się uprawą trzciny cukrowej, wanilii, pieprzu i gorzkich pomarańczy oraz produkcją cukru i rumu[1].
15 grudnia 1904 roku do wyspy przypłynęła rosyjska flota pod dowództwem admirała Zinowija Rożestwienskiego, kierując się na Pacyfik w celu walki z Japończykami. Marynarze przechrzcili wyspę na „Nossibeisk” i zakupili kilka egzotycznych zwierząt. Wśród nich znalazł się jadowity wąż, którego ukąszenie zabiło jednego z oficerów (zm. 30 grudnia), oraz gadająca papuga dla dowódcy, która szybko nauczyła się przeklinać po rosyjsku. Na wyspie flota dowiedziała się o upadku Port Artur. Eskadra po połączeniu się z mniejszymi siłami płynącymi przez Kanał Sueski (Rożestwienski opływał Afrykę), 15 marca 1905 roku opuściła wyspę[2].
Wyspa leży ok. 8 km od wybrzeży Madagaskaru, niewielkie pobliskie wyspy to Nosy Komba, Nosy Mitsio, Nosy Sakatia i Nosy Tanikely. Główne miasta wyspy to Andoany (dawniej: Hell Ville)[1] oraz Dzamandzar.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Nosy Be, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-04-14].
- ↑ "Nossibeisk" - December 16, 1904 - March 15, 1905, Madagaskar, [w:] Constantine Pleshakov, The Tsar's Last Armada: The Epic Journey to the Battle of Tsushima, Basic Books, 6 sierpnia 2008, ISBN 978-0-7867-2549-6 [dostęp 2020-09-04] (ang.).