Nostrzyk polski
Nostrzyk polski (Melilotus polonicus) – gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.). Występuje na obszarze wokół Morza Kaspijskiego – na kaspijskich wybrzeżach Iranu i Azerbejdżanu, w Dagestanie, w rejonie delty Wołgi i dalej na wschód po rejon Jeziora Aralskiego[4]. Ma ograniczone znaczenie jako roślina pastewna[4]. Gatunek błędnie podawany był z terenu Polski i Karol Linneusz w przekonaniu, że ma do czynienia z rośliną z niej pochodzącą epitet gatunkowy określił jako „polonicus” (zaliczając zresztą gatunek do rodzaju koniczyna Trifolium)[5].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
nostrzyk polski | ||
Nazwa systematyczna | |||
Melilotus polonicus (L.) Pallas Fl. franç. 2:594. 1779[3] | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Roślina o sztywnej, wzniesionej i żółtawej łodydze. Rozgałęzia się rzadko i rzadko też jest ulistniona. Osiąga 40–70 cm wysokości i w górnej części pokryta jest krótkimi włoskami[4].
- Liście
- Naprzemianległe, ogonkowe, trójlistkowe, z dwoma lancetowatymi i całobrzegimi przylistkami o długości 6–8 mm. Listki jajowate, przy czym szczytowy jest zaostrzony. Zwłaszcza liście w górnej części łodygi sztywne, skórzaste, od spodu z wyraźnymi żyłkami, pokryte przylegającymi włoskami. Blaszki listków ząbkowane lub całobrzegie[4].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostan groniasty o długości ok. 5 cm, wydłużający się podczas owocowania. Jasnożółte kwiaty osiągające 6 mm długości osadzone są na cienkich szypułkach odstających poziomo o długości 4–5 mm. Owłosiony kielich ma 3 mm długości. Wszystkie części korony kwiatu motylkowego (tj. łódeczka, boczne skrzydełka i żagielek) mają podobną długość. Zalążnia jest naga i dwukomorowa[4].
- Owoce
- Zwisające strąki osiągające 8 mm długości i 3 mm szerokości o powierzchni żółtawej lub brązowej i pomarszczonej. Zawierają pojedyncze, rzadko dwa jasnobrązowe nasiona o długości 3 mm[4].
Biologia i ekologia
edytujRoślina dwuletnia. Rośnie na terenach piaszczystych, na nizinach i wydmach nadmorskich oraz na przydrożach[4]. Kwitnie w czerwcu, a owoce dojrzewają w sierpniu. Kwiaty zapylane są przez owady (są owadopylne), a nasiona są zwierzęcosiewne. Liczba chromosomów wynosi 2n = 16[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-02-26] (ang.).
- ↑ a b Melilotus polonicus (L.) Pall.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ a b c d e f g h Melilotus polonicus (L.) Pall. - Polish melilot, Caspian melilot. [w:] Interactive Agricultural Ecological Atlas of Russia and Neighboring Countries [on-line]. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ W. Szafer, B. Pawłowski (red.): Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. VIII. Warszawa: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959, s. 50.