Noksyptylina

związek chemiczny

Noksyptylinaorganiczny związek chemiczny, trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny stosowany w postaci chlorowodorku. Noksyptylina została wprowadzona do lecznictwa w 1966 roku pod nazwą handlową Agedal przez firmę farmaceutyczną Bayer AG. Posiada zbliżone do amitryptyliny właściwości terapeutyczne. Wywiera zrównoważony wpływ na napęd psychomotoryczny. W porównaniu z imipraminą i amitryptyliną odznacza się nieco słabszym działaniem cholinolitycznym. Może być stosowana w depresjach endogennych, reaktywnych i inwolucyjnych.

Noksyptylina
Ilustracja
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H22N2O

Masa molowa

294,39 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

3362-45-6
4985-15-3 (chlorowodorek)

PubChem

21087

Klasyfikacja medyczna
ATC

brak

Dawki terapeutyczne chlorowodorku noksyptyliny: jednorazowa 0,025–0,05 g; dobowa 0,05–0,15 g.

Dawniej preparat był dostępny w Polsce pod nazwą Noxiptilinum (tabletki 0,025 g). Wytwarzany był przez Rzeszowskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa[2]. Noksyptylina obecnie nie jest stosowana w lecznictwie.

Przypisy

edytuj
  1. Noxiptilin hydrochloride, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2010-09-16] (ang.).
  2. Opis leku Noxiptilinum. lapteka.com.pl, 1979. [dostęp 2019-01-28].

Bibliografia

edytuj
  • Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński: Leksykon Leków. PZWL, 1991.
  • A. Chwalibogowska-Podlewska, J.K. Podlewski: Leki Współczesnej Terapii. Wyd. XII. 1996.
  • Farmakopea Polska V. T. II. s. 429.
  • Thomas L. Lemke (red.): Foye’s principles of medicinal chemistry. Wyd. 6. s. 575. ISBN 978-0-7817-6879-5. [dostęp 2010-09-16]. (ang.).
  • Małgorzata Rzewuska: Leczenie zaburzeń psychicznych. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2006. ISBN 83-200-3354-3.