Niszczyciele min typu Tripartite
Niszczyciele min typu Tripartite – typ niszczycieli min opracowanych wspólnie przez Belgię, Francję i Holandię, które zaczęły wchodzić do służby w 1983.
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy |
Belgia |
Wejście do służby |
1983 |
Zbudowane okręty |
38 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
560 t |
Długość |
51,5 m |
Szerokość |
8,9 m |
Zanurzenie |
2,5 m |
Napęd |
1 silnik wysokoprężny, dwa silniki elektryczne, 2 śruby |
Prędkość |
15 węzłów |
Załoga |
46 |
Uzbrojenie |
1 działo 20 mm |
Historia
edytujNa początku lat 70. do światowych flot zaczął wchodzić nowy typ okrętów przeznaczonych do wykrywania i niszczenia pojedynczych min morskich, który określa się jako niszczyciel min. Początkowo na te okręty przerabiano starsze trałowce redowe i bazowe. W celu obniżenia kosztów opracowania nowych niszczycieli min Belgia, Francja i Holandia podjęły decyzję o wspólnym opracowaniu jednostek tego typu. Francja miała być odpowiedzialna za opracowanie uzbrojenia i wyposażenia elektronicznego, Belgia instalację elektryczna a Holandia układ napędowy. Stępkę pod pierwszy okręt typu przeznaczony dla Francji „Eridan” (M641) położono 20 grudnia 1977. Wodowanie nastąpiło 2 lutego 1979, wejście do służby 16 kwietnia 1984.
Zbudowane okręty
edytujFrancja
edytujW stoczni Lorient zbudowano 11 okrętów dla marynarki francuskiej oraz jeden dla Pakistanu. Francuskie okręty otrzymały oznaczenie typ Eridan. Ponadto jeden z francuskich okrętów został sprzedany do Pakistanu, a w Pakistanie zbudowano jeszcze jeden. Francja nabyła później trzy wycofane belgijskie jednostki.
Holandia
edytujW stoczni van der Giessen zbudowano dla Holandii 15 okrętów oznaczonych jako typ Alkmaar. Dalsze dwa zbudowano dla Indonezji.
Na podstawie umowy z 2005 roku, pięć okrętów służących w Holandii i wycofanych w latach 2000-2002 przekazano Łotwie, za cenę 69,4 mln USD („Alkmaar”, „Dordrecht”, „Delfzijl”, „Harlingen”, „Scheveningen”)[1]. Dalsze dwa sprzedano do Bułgarii
Belgia
edytujW stoczni Beliard zbudowano 10 okrętów oznaczonych jako typ Aster. Trzy z nich sprzedano później do Francji, a jeden do Bułgarii.
-
BNS Primula
-
BNS Bellis
Przypisy
edytuj- ↑ Z życia flot. Łotwa. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 4/2007. XII (64), s. 2, kwiecień 2007. Warszawa.