Nir Abraham Siwilia (hebr. ‏ניר אברהם סביליה‎, ang. Nir Avraham Sivilia; ur. 26 maja 1975 w Tel Awiw-Jafa) – izraelski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Izraela w latach 1998–2000.

Nir Siwilia
‏ניר סביליה‎
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Nir Abraham Siwilia

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1975
Tel Awiw-Jafa

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1984–1993 Maccabi Tel Awiw
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1995 Maccabi Tel Awiw 59 (21)
1995–1996 Bene Jehuda Tel Awiw 29 (8)
1996–1997 Maccabi Tel Awiw 11 (2)
1997–1999 Beitar Jerozolima 62 (33)
1999 Hapoel Hajfa 8 (2)
1999–2001 Beitar Jerozolima 61 (8)
2001–2003 Maccabi Hajfa 28 (7)
2003 Bene Jehuda Tel Awiw 15 (3)
W sumie: 273 (84)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1993  Izrael U-18 (7)
1993–1997  Izrael U-21 34 (12)
1998–2000  Izrael 13 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 9 lat w akademii Maccabi Tel Awiw[1]. W 1993 roku decyzją Awrama Granta włączono go do składu pierwszego zespołu[1]. 3 kwietnia 1993 zadebiutował w Liga Leumit w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Hapoelem Beer Szewa. Tydzień później w meczu przeciwko Maccabi Hajfa (3:1) zdobył pierwszą bramkę w izraelskiej ekstraklasie. W sezonie 1992/93 wywalczył Puchar Ligi[2]. Wraz z rozpoczęciem sezonu 1993/94 rozpoczął regularne występy, tworząc formację ataku z Eli Driksem[1] i zakończył rozgrywki zdobyciem Pucharu Izraela po zwycięstwie w finale 2:0 nad Hapoelem Tel Awiw[3]. We wrześniu 1994 zadebiutował w europejskich pucharach w dwumeczu z Werderem Brema (0:0, 0:2) w Pucharze Zdobywców Pucharów 1994/95. W sezonie 1994/95 wywalczył z Maccabi mistrzostwo Izraela[1][4]. Po przyjściu do klubu trenera Drora Kasztana, który oznajmił, iż w pierwszej kolejności stawiał będzie na Jewgienija Kaszencewa, wykupił swoją kartę zawodniczą i odszedł do Bene Jehuda Tel Awiw, gdzie rozegrał 29 spotkań i zdobył 8 goli[1].

Przed sezonem 1996/97 Siwilia powrócił na jedną rundę do Maccabi Tel Awiw, które ponownie prowadził Awram Grant[1], po czym podpisał kontrakt z Beitarem Jerozolima, który potrzebował napastnika w zastępstwie za kontuzjowanego Ronena Haraziego[5][6]. Z klubem tym wywalczył dwukrotnie mistrzostwo Izraela (1996/97, 1997/98)[7][8] oraz Puchar Ligi 1997/98[2][9]. Latem 1999 roku został zawodnikiem Hapoelu Hajfa prowadzonego przez Eli Guttmana[10]. W październiku tego samego roku, po odpadnięciu klubu z rozgrywek o Puchar UEFA 1999/00, powrócił do Beitaru Jerozolima[10]. W 2000 roku dotarł do finału Pucharu Izraela, w którym przegrał po serii rzutów karnych z Hapoelem Tel Awiw[11][12]. Z powodu narastających zaległości finansowych wobec piłkarzy w lipcu 2001 roku opuścił zespół i podpisał umowę z Maccabi Hajfa[1][13]. W sezonie 2001/02, w którym zaliczył 22 występy i strzelił 6 bramek, zdobył mistrzostwo kraju. W 2002 roku awansował z Maccabi do fazy grupowej Ligi Mistrzów, w której zanotował 1 spotkanie w wyjazdowym meczu przeciwko Bayerowi 04 Leverkusen (1:2)[14][15]. W sezonie 2002/03 z powodu szeregu urazów nie był w stanie nawiązać rywalizacji z Yakubu Aiyegbenim[16]. W styczniu 2003 roku, gdy ogłoszono zakontraktowanie Eljaniwa Bardy, odszedł z zespołu i związał się półtoraroczną umową z Bene Jehuda Tel Awiw[16][17]. W czerwcu 2004 roku z powodu kontuzji kolana oficjalnie zakończył karierę[5][6].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W latach 1992–1993 grał w reprezentacji Izraela U-18, dla której strzelił 7 goli. W latach 1993–1997 występował w kadrze U-21, dla której rozegrał 34 mecze i zdobył 12 bramek.

18 lutego 1998 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Izraela w wygranym 4:0 towarzyskim meczu przeciwko Turcji. Ogółem w latach 1998–2000 rozegrał w drużynie narodowej 13 spotkań i zdobył 1 gola w meczu z San Marino w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2000.

Bramki w reprezentacji

edytuj
LP Data Miejsce Przeciwnik Bramka Rezultat Ranga meczu
1. 8 września 1999 Stadion Ramat Gan, Ramat Gan   San Marino 7:0 8:0 Eliminacje Mistrzostw Europy 2000

Działacz sportowy

edytuj

Od kwietnia do października 2014 roku pełnił funkcję prezesa Izraelskiego Związku Piłkarzy, z której zrezygnował z powodu braku porozumienia z Histadrutem[18][19].

Dzielność samorządowa

edytuj

W latach 2013–2018 zasiadał z ramienia partii Likud w Radzie Miasta Tel Awiw-Jafa[20]. Przed wyborami samorządowymi w 2018 roku, w których nie wystartował, udzielił swojego poparcia partii Row Ha'Ir[21].

Życie prywatne

edytuj

Jest kuzynem biznesmena Eli Azura, posiadacza m.in. gazetThe Jerusalem Post” i „Ma’ariw” oraz wpółwłaściciela spółki Charlton, zarządzającej stacją telewizyjną Sport[22].

Sukcesy

edytuj
Maccabi Tel Awiw
Beitar Jerozolima
Maccabi Hajfa

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g ניר סביליה - חלוץ. mhaifafc.com. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).
  2. a b List of Toto Cup finals. rsssf.com. [dostęp 2019-08-29]. (ang.).
  3. Israel 1993/94. rsssf.com. [dostęp 2019-08-29]. (ang.).
  4. Israel 1994/95. rsssf.com. [dostęp 2019-08-29]. (ang.).
  5. a b ניר סביליה תולה את הנעליים. makorrishon.co.il. [dostęp 2019-08-29]. (hebr.).
  6. a b סביליה: " ביתר זאת החוויה של החיים שלי". beitar-jerusalem.net. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).
  7. אליפות 1996-1997. beitar-jerusalem.net. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).
  8. 1997-1998 אליפות. beitar-jerusalem.net. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).
  9. גביע הטוטו 1997-1998, הזכייה הראשונה בגביע הטוטו. beitar-jerusalem.net. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).
  10. a b עונת 1999/2000. hapoel-haifa.com. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).
  11. הפועל - בית"ר בגביע? לא לבעלי לב חלש. ynet.co.il. [dostęp 2019-09-02]. (hebr.).
  12. Israel Cups 1999/2000. rsssf.com. [dostęp 2019-09-02]. (ang.).
  13. ניר סביליה חתם בחיפה. ynet.co.il. [dostęp 2019-08-30]. (hebr.).
  14. עונת 2002/2003. mhaifafc.com. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).
  15. אלופות: לברקוזן ניצחה את מכבי חיפה. ynet.co.il. [dostęp 2019-08-31]. (hebr.).
  16. a b סביליה: שום השפיל אותי, הוריד לי את כל הבטחון. sports.walla.co.il. [dostęp 2019-08-29]. (hebr.).
  17. בני יהודה: ניר סביליה חתם בקבוצה. ynet.co.il. [dostęp 2019-09-02]. (hebr.).
  18. ניר סביליה עזב את ארגון השחקנים. ynet.co.il. [dostęp 2019-08-29]. (hebr.).
  19. ניר סביליה מונה ליושב ראש ארגון השחקנים. one.co.il. [dostęp 2019-08-29]. (hebr.).
  20. ניר סביליה ירוץ ברשימת הליכוד לעיריית ת"א. ynet.co.il. [dostęp 2019-09-03]. (hebr.).
  21. ניפגש אחרי הבחירות. hamekomon.maariv.co.il. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).
  22. לא מגיבה על תוכניות בפיתוח. b.walla.co.il. [dostęp 2019-10-14]. (hebr.).

Linki zewnętrzne

edytuj