Nikorowicz (herb szlachecki)
Nikorowicz (Kotwica) – dwa herby szlacheckie nadane w Galicji.
Opis herbu
edytujJuliusz Karol Ostrowski wymienia następujące wersje tego herbu[2]:
Nikorowicz I (Ritter von): Na tarczy dwudzielnej w skos błękitno-srebrnej kotwica w skos srebrno-błękitna. Dwa hełmy z klejnotami w koronie: I kotwica jak wyżej w słup, II ramię zbrojne srebrne z mieczem.
Nikorowicz II (Edler von): Jak powyższy, ale tylko z jednym hełmem i klejnotem w postaci ramienia zbrojnego z mieczem.
Nikorowicz III: Wariant poprzedniego, gdzie kotwica położona w skos lewy.
Najwcześniejsze wzmianki
edytujHerby Nikorowicz I i II nadane zostały w czterech dyplomach nobilitacyjnych dla trzech braci Nikorowiczów, wywodzących się z kupieckiej rodziny lwowskiej ormiańskiego pochodzenia. Dwa dyplomy nobilitacyjne z tytułem Ritter i szlachectwem galicyjskim i Rzeszy otrzymał 11 sierpnia 1781 roku Grzegorz Nikorowicz, prezydent galicyjskiego Sądu Wekslowego. W swoich staraniach wskazywał on na przywilej Augusta III, wyjmujący go spod jurysdykcji sądów miejskich. Jego brat Dominik Nikorowicz, asesor tegoż sądu, otrzymał galicyjski tytuł Ritter dyplomem z 16 września 1782 roku. Trzeci brat, Józef, radca miejski i kupiec, powołując się na nobilitację Grzegorza i Dominika, otrzymał pierwszy stopień szlachectwa z tytułem Edler 3 kwietnia 1788 roku. Motyw kotwicy zaczerpnięty został ze znaku pieczętnego Nikorowiczów, używanego przez nich we Lwowie już przed nobilitacją[3].
Wersja I i III wymienione zostały w herbarzu szlachty galicyjskiej Hefnera z 1863 roku. Informacja biograficzna dotycząca nadań konkretnych herbów wskazuje, że wariant III jest tożsamy z II, jedynie odwrócono skos kotwicy[4].
Wersje I i III herbu znalazły się także w herbarzu Armorial general Rietstapa z lat 1884-87[5].
Wersje I i II herbu przytoczono w herbarzu Siebmachera z 1905 roku. Tę drugą określono jako Kotwica 3[6].
Zarówno wersje I i II jak też wariant III opublikował Juliusz Karol Ostrowski[2].
Herbowni
edytujJedna rodzina herbownych (herb własny):
Nikorowicz.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Tadeusz Gajl: Herby szlachty Polski. Od średniowiecza do 1918 roku. Brzezia Łąka: Poligraf, 2023, s. 222. ISBN 978-83-8308-093-2.
- ↑ a b Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Cz. 2: Opisy herbów. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1906, s. 232.
- ↑ Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji 1772-1918. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 1999, s. 200-201. ISBN 83-7181-110-1.
- ↑ Otto Titan von Hefner: Neues Wappenbuch des blühenden Adels im Königreiche Galizien. München: München : Heraldisches Institut, 1863, s. 22, tabl. 24. [dostęp 2024-06-18]. (niem.).
- ↑ Johannes Baptista Rietstap: Armorial général : précédé d'un dictionnaire des termes du blason. Gouda: 1884-87. [dostęp 2024-08-14]. (fr.).
- ↑ Friedrich Heyer von Rosenfeld, Ivan von Bojničić: Der Adel von Galizien, Ladomerien u. der Bukowina. T. 4. Bauer & Raspe, 1905, s. 176, tabl. 170, seria: J. Siebmacher's grosses und allgemeines Wappenbuch. [dostęp 2024-06-18]. (niem.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Herb Nikorowicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla