Nikołaj Zinowjew
Nikołaj Zinowjew (ur. 5 września?/17 września 1839 w Jarosławiu[1], zm. 15 marca?/28 marca 1917) – rosyjski polityk, wiceminister spraw wewnętrznych Imperium Rosyjskiego w latach 1902–1903.
 ok. 1901 | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 września 1839 |
|---|---|
| Data śmierci |
28 marca 1917 |
| gubernator piotrkowski | |
| Okres |
od 16 lutego 1884 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| gubernator suwalski | |
| Okres |
od 16 września 1882 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
        
| |
Życiorys
edytujOjciec – Aleksiej Zinowjewicz Zinowjew (16 lutego 1801–26 lutego 1884) pochodził ze stanu mieszczańskiego, był radcą tłumaczem, autorem wielu prac z dziedziny historii literatury oraz historii antycznej. Był także m.in. profesorem w Liceum Demidowskiego w Jarosławiu (1830–1846)[2].
Absolwent Łazariewskiego Instytutu Języków Wschodnich (1848–1853), (prawo otrzymania XII rangi przy podejmowaniu pracy w służbie państwowej) oraz Konstantynowskiego Instytutu Mierniczego w Moskwie (1856)[1]. W 1869 został członkiem Komisji ds. Włościańskich. Następnie w 1881 mianowany gubernatorem suwalskim, pełnił ten urząd przez dwa lata, po czym został przeniesiony na analogiczne stanowisko w guberni piotrkowskiej. Był konserwatystą i zwolennikiem rosyjskiego nacjonalizmu, w swojej działalności realizował koncepcje generał-gubernatora warszawskiego Josifa Hurki w zakresie ograniczania napływu robotników i specjalistów do guberni piotrkowskiej. W latach 1887–1893 był gubernatorem tulskim, zaś od 1893 do 1902 – mohylewskim. Następnie przez rok piastował stanowisko wiceministra spraw wewnętrznych[3].
Uzyskał rangę rzeczywistego radcy stanu, zasiadał w Radzie Państwa[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Nikołaj Aleksjewicz Zinowjew, [w:] A. Górak, J. Kozłowski, K. Latawiec, Słownik biograficzny gubernatorów i wicegubernatorów w Królestwie Polskim (1867–1918), Lublin 2014, s. 404.
- ↑ Nikołaj Aleksjewicz Zinowjew, [w:] A. Górak, J. Kozłowski, K. Latawiec, Słownik biograficzny gubernatorów i wicegubernatorów w Królestwie Polskim (1867–1918), Lublin 2014, s. 405.
- ↑ a b J. Kukulski, Sto lat Rosji w Królestwie Polskim (1815–1915), Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, Piotrków Trybunalski 2005, s. 379.