Niecierpek pomarańczowy
Niecierpek pomarańczowy (Impatiens capensis) – gatunek rośliny należący do rodziny niecierpkowatych. Występuje jako gatunek rodzimy na rozległych obszarach Ameryki Północnej – niemal w całej Kanadzie (bez krańców północnych) i w Stanach Zjednoczonych (bez części południowo-zachodniej). Jako gatunek introdukowany rośnie w Japonii i w Europie – we Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Polsce i Finlandii[4]. W Polsce gatunek obserwowany od 1991, rozprzestrzenia się lokalnie w rejonie Zalewu Szczecińskiego[6][7]. Wykorzystywany był w tradycyjnym lecznictwie ludowym na kontynencie amerykańskim[4]. Bywa uprawiany jako roślina ozdobna[8].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
niecierpek pomarańczowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Impatiens capensis Meerb. Afb. Zeldz. Gew. t. 10 1775[3][4] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Roślina jednoroczna, osiąga zwykle między 0,5 m a 1,5 m wysokości[9].
- Łodyga
- Naga, mięsista, nieco prześwitująca, łamliwa, słabo rozgałęziona. Barwy od jasnozielonej do czerwono nabiegłej. Na przekroju okrągła[10].
- Korzeń
- Krótki, ale silnie rozgałęziony korzeń palowy[10].
- Liście
- Skrętoległe, na ogonkach długości ponad 1 cm[11] do 5 cm[10] lub nawet 10 cm[12]. Blaszka jajowata, cienka, od spodu jasna, zwykle do 7,5 cm, rzadziej do 10–12 cm długości. Brzeg liścia grubokarbowany[9][12][10].
- Kwiaty
- Dwubocznie symetryczne[11]. Zwisają pojedynczo lub po 2–3 na szypułkach wyrastających z kątów górnych liści[10]. Żółtopomarańczowe do pomarańczowych, z plamkami czerwonymi do czerwonobrązowych[8]. Osiągają do 2,5 cm długości, jedna z działek kielicha z wygiętą o 180°ostrogą (zgiętą pod kwiatem ku jego przedniej części)[9], długości do 8 mm[12]. Jeden płatek tworzy odgiętą ku górze górną wargę, dolne dwa płatki są zrośnięte i tworzą dwudzielną dolną wargę. Para drobnych listków okwiatu znajduje się z boków, między górnym i dolnymi płatkami[10]. Pręcików jest 5[11], zakończone są białymi pylnikami, krótszymi od szyjki słupka, wraz z którą przytulone są do górnej wargi korony[10].
- Owoc
- Podłużna torebka pękająca na 5 odwijających się klap i wyrzucająca w ten sposób okazałe nasiona[10]. Osiąga ok. 2 cm długości[11][12]. Nasiona o następujących wymiarach: długość ok. 4,2 (±2) mm, szerokość ok. 2,4 mm, obwód ok. 10,6 mm, przy wadze ok. 8,4 g. Skórka nasion zbudowana jest z dwóch rodzajów komórek – żebrowych i międzyżebrowych[13].
- Gatunki podobne
- W obrębie rodzimego zasięgu podobny jest blisko spokrewniony Impatiens pallida, który ma jednak kwiaty jasnożółte i ostrogę odgiętą ku dołowi pod kątem ok. 90°, a poza tym krótkoogonkowe liście[11]. W Europie Środkowej mylić się może z rodzimym tu niecierpkiem pospolitym, który jednak także ma kwiaty żółte i ostrogę zgiętą o 90°[14].
Biologia i ekologia
edytujW Ameryce Północnej jest szeroko rozpowszechnioną i pospolitą rośliną w nizinnych lasach i zaroślach na terenach bagiennych i zalewowych[8][9], często dominując w runie w takich miejscach. Rozprzestrzenia się także na siedliskach antropogenicznych, zwłaszcza wzdłuż rowów[9], dróg i ścieżek leśnych[10], często też wzdłuż brzegów rzek i jezior[11].
Rośnie w miejscach półcienistych do lekko nasłonecznionych, mokrych do wilgotnych, na glebach żyznych, zwykle zasobnych w materię organiczną. Znosi zalewanie i stagnowanie wód w strefie korzeniowej trwające do 2 tygodni. Jesienią rośliny są często porażane przez mączniakowce. Pędy stanowią też pożywienie dla szeregu larw owadów, m.in. Euchlaena obtusaria, Spilosoma latipennis, Trichodezia albovittata i Xanthorhoe lacustrata[10].
Kwiaty bezwonne[10], zapylane są przez owady (pszczoły długojęzyczkowe, rzadziej motyle z rodziny paziowatych[10]) i kolibry (zwykle koliberka rubinobrodego[10])[9]. Trzmiele często wykradają nektar wygryzając otwór w ostrodze[10]. Rośliny mniejsze, słabo rosnące[12] wytwarzają także niewielkie (1 mm długości), zamknięte kwiaty (klejstogamiczne), w których dochodzi do samozapylenia. Powstają one tuż przy nasadach liści. Rośliny wyrastające z nasion zawiązanych w kwiatach klejstogamicznych wyróżniają się mniejszym wzrostem, w stosunku do tych wyrosłych z nasion powstałych po zapyleniu krzyżowym[9].
Niecierpek pomarańczowy kiełkuje z nasion wczesną wiosną i osiąga maksymalne rozmiary w sierpniu. Kwitnienie zaczyna w połowie lata i kontynuuje do pierwszych przymrozków, które zabijają roślinę[9].
Liczba chromosomów 2n = 20[15].
Nazewnictwo
edytujNaukowa nazwa rodzajowa Impatiens stworzona została przez Remberta Dodoensa i zachowana przez Karola Linneusza od łacińskiego słowa oznaczającego „niecierpliwy, drażliwy, niewytrzymały”. Nazwa ta nadana została tej roślinie, a w ślad za nią rodzajowi od łatwo pękających przy byle dotknięciu owoców[16]. Nazwa gatunkowa capensis nadana została przez jej autora – Nicolaasa Meerburgh, który błędnie uważał, że roślina pochodzi z Przylądka Dobrej Nadziei w Afryce (ang. Cape of Good Hope). Gatunek ma dwa homonimy: Impatiens capensis Thunb. (1794) – niecierpek faktycznie rosnący w Afryce Południowej i Impatiens capensis Boj. ex Baker (1883) rodzimy dla Madagaskaru[15].
Zastosowanie
edytujIndianie używali wodnistego soku tej rośliny do łagodzenia skutków oparzeń pokrzywą i Toxicodendron radicans oraz ukąszeń owadów[8][9]. Sok ten wykazuje także działanie antygrzybiczne[9].
W Ameryce Północnej jest uznawany za wartościową roślinę ozdobną ze względu na efektowne kwiaty, atrakcyjne także dla wielu zapylaczy. Ze względu na odporność na konkurencję innych gatunków, zaleca się jego wysiewanie w miejscach narażonych na rozwój chwastów, zwłaszcza gatunków inwazyjnych[9].
Stan prawny
edytujNiecierpek pomarańczowy uznany został w Polsce za gatunek inwazyjny stwarzający zagrożenie, rozprzestrzeniony na szeroką skalę i podlegający szybkiej eliminacji[17].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-09-06] (ang.).
- ↑ a b Impatiens capensis Meerb.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2017-09-06].
- ↑ a b c Taxon: Impatiens capensis Meerb.. [w:] U.S. National Plant Germplasm System [on-line]. [dostęp 2017-09-06].
- ↑ Impatiens capensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Pawlaczyk P, Adamowski W. 1991 Impatiens capensis (Balsaminaceae): nowy gatunek we florze Polski. (Impatiens capensis: a species new to the flora of Poland.) Fragm. Flor. Geobot. 35. (1-2): 225-232
- ↑ Barbara Tokarska-Guzik, Katarzyna Bzdęga, Dagmara Knapik, Grzegorz Jenczała: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: GDOŚ, 2012, s. 135.
- ↑ a b c d Impatiens capensis. Missouri Botanical Garden. [dostęp 2017-09-06].
- ↑ a b c d e f g h i j k Kent Karriker: Jewelweed (Impatiens capensis). USDA Forest Service Rangeland Management & Vegetation Ecology. [dostęp 2017-09-06].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Orange Jewelweed Impatiens capensis. [w:] Illinois wildflowers [on-line]. John Hilty. [dostęp 2017-09-07].
- ↑ a b c d e f Impatiens capensis Meerb.. [w:] Go Botany [on-line]. New England Wild Flower Society. [dostęp 2017-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)].
- ↑ a b c d e Robert K. Godfrey: Aquatic and Wetland Plants of Southeastern United States: Dicotyledons. University of Georgia Press, 1981, s. 260. ISBN 0-8203-0532-4.
- ↑ Agnieszka Rewicz i inni, Seed morphology and sculpture of invasive Impatiens capensis Meerb. from different habitats, „PeerJ”, 8, 2020, e10156, DOI: 10.7717/peerj.10156/supp-1 (ang.).
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski Niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 296. ISBN 83-01-12218-8.
- ↑ a b Peter D. Day, Jaume Pellicer, Ralf G. Kynast. Orange balsam (Impatiens capensis Meerb., Balsaminaceae): a re-evaluation by chromosome number and genome size. „The Journal of the Torrey Botanical Society”. 139, 1, s. 26-33, 2012.
- ↑ Marian Rejewski: Pochodzenie łacińskich nazw roślin polskich. Warszawa: KiW, 1996, s. 88. ISBN 83-05-12868-7.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 2022 r. w sprawie listy inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii i listy inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Polski, działań zaradczych oraz środków mających na celu przywrócenie naturalnego stanu ekosystemów Dz.U. z 2022 r. poz. 2649
- EoL: 581158
- EUNIS: 161747
- Flora of North America: 242416691
- FloraWeb: 26602
- GBIF: 2891774
- identyfikator iNaturalist: 47888
- IPNI: 30008241-2
- ITIS: 29182
- NCBI: 55378
- Plant Finder: 277722
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2862264
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30008241-2
- Tela Botanica: 35711
- identyfikator Tropicos: 3100006
- USDA PLANTS: IMCA
- CoL: 3PJJK