Niżnia Szeroka Przełęcz
Niżnia Szeroka Przełęcz (słow. Sedlo pod Zámkami, niem. Zamkisattel, węg. Zamkinyereg) – obszerna przełęcz położona na wysokości ok. 1977 m n.p.m. w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej, oddziela tenże szczyt od Spismichałowej Czuby. Rejon masywu Szerokiej Jaworzyńskiej jest rezerwatem ścisłym, więc na siodło Niżniej Szerokiej Przełęczy nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne.
 Szeroka Jaworzyńska i Niżnia Szeroka Przełęcz z Jaworzyny Tatrzańskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 1977 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°12′34″N 20°07′51″E/49,209444 20,130833
| |
Okolice Szerokiej Jaworzyńskiej były niegdyś popularnym terenem myśliwskim, więc bardzo prawdopodobne jest, że któryś z myśliwych dokonał na nią wejścia przed wejściami typowo turystycznymi. Najczęściej polowali tu koziarze z Jurgowa i Jaworzyny Tatrzańskiej.
Polska nazwa Niżniej Szerokiej Przełęczy pochodzi od sąsiadującej z nią na wschodzie Szerokiej Jaworzyńskiej, natomiast nazewnictwo słowackie, niemieckie i węgierskie od Spismichałowej Czuby – wzniesienia sąsiadującego na zachodzie.
Historia
edytujPierwsze wejścia turystyczne:
- Johann Heinrich Blasius, Gustav Hartlaub, Alexander Keyserling i myśliwi, 20 września 1835 – letnie,
- Stefan Komornicki, Józef Lesiecki, A. Loria, Leon Loria, Józef Oppenheim, Mieczysław Świerz, Witold Świerz i towarzysze, 25 marca 1912 – zimowe.
Bibliografia
edytuj- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XV. Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1972.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.