Nerw przedsionkowo-ślimakowy
Nerw przedsionkowo-ślimakowy (łac. nervus vestibulocochlearis) – w anatomii człowieka VIII nerw czaszkowy unerwiający ucho wewnętrzne i łączący je z mózgowiem. Nerw ten przekazuje informacje słuchowe ze ślimaka i informacje dotyczące przyspieszeń liniowych i kątowych z kanałów półkolistych i łagiewki. Dawniej używana nazwa: nerw statyczno-słuchowy.
Nerw przedsionkowo-ślimakowy początkowo dzieli się na dwie części:
- część przedsionkową z receptorami leżącymi w:
- plamkach łagiewki
- plamkach woreczka
- grzebieni bańkowych
- część ślimakową (nerw słuchowy) z receptorami leżącymi w:
- komórkach rzęsatych wewnętrznych i zewnętrznych narządu Cortiego
Włókna z części przedsionkowej zbierają się w zwoju przedsionkowym.
Włókna z części ślimakowej (nerw ślimakowy) zbierają się w zwoju spiralnym ślimaka. Nerw ślimakowy człowieka składa się z około 30 000 zmielinizowanych aksonów neuronów zwoju spiralnego ślimaka[1].
Włókna wychodzące z obu zwojów łączą się w jeden nerw przedsionkowo-ślimakowy i razem wnikają do mózgu na granicy mostu i rdzenia przedłużonego.
Nerw przedsionkowo-ślimakowy jest pierwszym odcinkiem drogi słuchowej.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Turlough FitzGerald MJ, Gregory Gruener, Estomih Mtui "Neuroanatomia", Elselvier Urban & Partner, Wrocław, 2008, ISBN 978-83-60290-54-5, str. 246.
Bibliografia
edytuj- Adam Krechowiecki, Florian Czerwiński: Zarys anatomii człowieka. Szczecin: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3362-4.
- Janina Sokołowska-Pituchowa (red.) Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. VII. PZWL 2005 ISBN 83-200-3185-0.
