Neritan Ceka
Neritan Ceka (ur. 11 lutego 1941 w Tiranie[1]) – albański archeolog i polityk, w latach 1997–1998 minister spraw wewnętrznych.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Minister spraw wewnętrznych Republiki Albanii | |
| Okres |
od 25 lipca 1997 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
.svg)
| |
Kariera zawodowa
edytujSyn Hasana Ceki, jednego z pierwszych albańskich archeologów, któremu towarzyszył w czasie wykopalisk prowadzonych w Apollonii[1]. W 1962 ukończył studia archeologiczne na Uniwersytecie Tirańskim[2]. W latach 1963–1964 prowadził badania w iliryjskiej twierdzy Rosujë w pobliżu Tropoi. W 1969 odkrył cmentarzysko w Selcë të Poshtme. W latach 1978–1991 kierował kolejnymi ekspedycjami, które odkrywały pozostałości po iliryjskim mieście Byllis w rejonie Ballshu[3]. W latach 1992–1994 kierował badaniami francusko-albańskimi w Apollonii i w Butrincie. Od 1985 prowadził wykłady z zakresu archeologii klasycznej na Uniwersytecie Tirańskim i kierował Zakładem Archeologii w Instytucie Historii[3].
Kariera polityczna
edytujW początkach lat 90. był jednym z najaktywniejszych działaczy opozycji demokratycznej i współtwórcą Demokratycznej Partii Albanii. Na I Kongresie DPA we wrześniu 1991 był jednym z kandydatów na stanowisko przewodniczącego partii. Uzyskał wtedy 100 głosów poparcia (przy ponad trzystu, które otrzymał Sali Berisha[4]).
W pierwszych wolnych wyborach zorganizowanych w Albanii w 1991 uzyskał mandat deputowanego do parlamentu[2]. W parlamencie reprezentował DPA, w latach 1991–1992 był jej wiceprzewodniczącym. W 1992 odszedł z partii nie zgadzając się z polityką Salego Berishy. Powodem konfliktu była niechęć Sali Berishy do przekazania kierownictwo partii po objęciu przez niego urzędu prezydenta[5]. Ceka razem z Arbenem Imami i Gramozem Pashko należał do grona założycieli Partii Sojuszu Demokratycznego (Aleanca Demokratike), której był przez wiele lat przewodniczącym. W czasie albańskiej rewolucji piramidowej w 1997 Ceka wspólnie z Namikiem Dokle i Preçem Zogajem odegrali kluczową rolę w negocjacjach z Salim Berishą, które przekonały go do ustąpienia z urzędu prezydenta[4].
W okresie od 25 lipca 1997 do 18 kwietnia 1998 pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych w rządzie kierowanym przez Bashkima Fino[1]. W latach 1998–2005 stał na czele parlamentarnej komisji d.s. bezpieczeństwa narodowego[1]. W latach 2012–2016 pełnił funkcję ambasadora Albanii we Włoszech[6].
Żonaty, ma troje dzieci.
Publikacje
edytuj- 1982: Apollonia e Ilirisë
- 1985: Qyteti ilir pranë Selcës së Poshtme
- 1994: Arkeologjia: Greqia, Roma, Iliria
- 2001: Ilirët
- 2001: Butrinti
- 2004: Bylisi : historia dhe monumentet
- 2005: Apollonia : historia dhe monumentet
- 2006: Udhëtim në kështjellat ilire
- 2014: Ilirët deri te shqiptarët
- 2021: Në fillimet e qytetit ilir
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Robert Elsie: Historical Dictionary of Albania. Rowman & Littlefield, 2010, s. 77. ISBN 978-0-8108-6188-6.
- ↑ a b Fjalor Enciklopedik Shqiptar, vol. 1. Tirana: 2008, s. 358. (alb.).
- ↑ a b Arkeologu Neritan Ceka në përgjigje të tezave dhe mëdyshjeve mbi origjinën shqiptare. = 2017-02-20 [online], trepca.net, 15 stycznia 2006 (alb.).
- ↑ a b Fred Abrahams: Modern Albania: From Dictatorship to Democracy in Europe. NYU Press, 2016, s. 105. ISBN 978-1-4798-3809-7.
- ↑ Przemysław Żukiewicz: Przywództwo labilne: Mechanizm powrotu do władzy w świetle teorii przywództwa politycznego. Centrum Analiz Systemów Politycznych, 2012, s. 119. ISBN 978-83-935893-1-9.
- ↑ Levizjet ne diplomaci, iken Neritan Ceka. = 2017-02-20 [online], panorama.com, 6 stycznia 2016 (alb.).
Bibliografia
edytuj- Robert Elsie: Historical Dictionary of Albania. Rowman & Littlefield, 2010, s. 77. ISBN 978-0-8108-6188-6.