Ner tamid

Ner tamid (hebr. ‏נר תמיד‎, dosł. „wieczne światło”, jid. ‏נר־תּמיד‎ nejr-tomed lub nejir tomid) – w synagodze lampka symbolizująca obecność boskiego światła, pierwotnie umieszczana w niszy, w ścianie zachodniej bóżnicy, a później zawieszana przed lub nad aron ha-kodesz. Lampka powinna palić się bez przerwy, nawet wtedy, gdy synagoga jest pusta lub zamknięta. Stanowi wspomnienie złotej menory, która była ustawiona w Pierwszym Przybytku, a także używana później w Świątyni Jerozolimskiej^[1]^[2].

Osobny artykuł: wieczna lampka.

Przypisy

↑ Eleonora Bergman: Ner tamid. [w:] Polski słownik judaistyczny [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny Delet. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).
↑ Zofia Borzymińska i Rafał Żebrowski: Menora. [w:] Polski słownik judaistyczny [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny Delet. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).

[żihNT-1] Eleonora Bergman: Ner tamid. [w:] Polski słownik judaistyczny [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny Delet. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).

[żih-2] Zofia Borzymińska i Rafał Żebrowski: Menora. [w:] Polski słownik judaistyczny [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny Delet. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).

[1]

[2]