Neofit II (patriarcha Konstantynopola)
Neofit II, gr. Νεόφυτος Βʹ – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1602–1603 i 1607–1612.
Patriarcha Konstantynopola | |
Kraj działania | |
---|---|
Data śmierci |
nie wcześniej niż 1612 |
Patriarcha Konstantynopola | |
Okres sprawowania |
1602–1603; 1607–1612 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Chirotonia biskupia |
1597 |
Wybór patriarchy |
3 kwietnia 1602; |
Życiorys
edytujBył metropolitą Aten od 1597 r. do dnia 3 kwietnia 1602, kiedy wybrano go patriarchą Konstantynopola. Jego kadencja została przerwana w wyniku różnych oskarżeń i skandali. Początkowo został zesłany na Rodos, a stamtąd do Klasztoru Świętej Katarzyny na Górze Synaj. Został przywrócony na tron patriarszy w dniu 15 października 1607. Prowadził prozachodnią politykę namawiając Filipa II, króla Hiszpanii oraz papiestwo do krucjaty przeciw Turkom. Przysporzyło mu to wielu wrogów wśród społeczności greckiej. W październiku 1612 został zdetronizowany i zesłany na Rodos.
Bibliografia
edytuj- Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 438.
- Steven Runciman, Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość, przeł. Jan Stanisław Łoś, Warszawa: Pax 1973.