National League Division Series
National League Division Series (NLDS) – w Major League Baseball pierwsza runda w postseason, w której rywalizuje się do trzech zwycięstw. Zwycięzca awansuje do National League Championship Series.
Division Series po raz pierwszy miały miejsce w 1981 i rozegrane zostały z konieczności po dwumiesięcznym strajku zawodników. Sezon został podzielony na dwie części. Do Division Series promocję uzyskali zwycięzcy dywizji z pierwszej i drugiej jego części[1].
W 1994 w związku z przystąpieniem do Major League Baseball nowych zespołów, utworzono w National League i American League trzecią dywizję Central Division. W związku ze strajkiem zawodników w sezonie 1994 nie rozegrano postseason i w efekcie inauguracja National League Division Series nastąpiła rok później. Do sezonu 2011 awans do Division Series uzyskiwali:
- trzej mistrzowie każdej dywizji
- zespół z dziką kartą, mający najlepszy bilans zwycięstw i porażek spośród reszty klubów[2]. Division Series rozgrywano w formacie 2–2–1[3]
Od sezonu 2012 dziką kartę otrzymują dwa zespoły, które rozgrywają jedno spotkanie o awans do Division Series (Major League Baseball Wild Card Game). Zwycięzca przystępuje do rywalizacji z zespołem z najlepszym bilansem w lidze, jednak przeciwnikiem nie może być zespół pochodzący z tej samej dywizji[2]. W sezonie 2012 zmieniono również format rozgrywek z 2–2–1 na 2–3 (dwa pierwsze mecze odbywały się na stadionie zespołu z gorszym bilansem z sezonu zasadniczego)[3]. Od 2013 ponownie obowiązuje format 2–2–1[4].
Wyniki NLDS
edytuj- # – Zespół, który awansował do Division Series po otrzymaniu dzikiej karty
Przypisy
edytuj- ↑ 1981 National League Team Statistics and Standings. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
- ↑ a b Division Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
- ↑ a b Division Series moves to 2-3 format. espn.com. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
- ↑ MLB announces postseason schedule. mlb.com. [dostęp 2013-10-17]. (ang.).