Nasiębor

Nasiębor – staropolskie imię męskie, złożone z trzech członów: Na- ("super" lub "na" przede wszystkim w stosunkach czasowych i przestrzennych; na w jednym ze znaczeń mogło też oznaczać "kogoś, ze względu na kogo się dzieje jakaś akcja"), się ("siebie", "sobie") i -bor ("walczyć, zmagać się")^[1]. Imię to mogło więc oznaczać "tego, kto bierze walkę na siebie". Po raz pierwszy poświadczone w 1365 roku^[2].

Możliwe niektóre staropolskie zdrobnienia: Nach, Naszon, Naszan, Naszko, Naszętka (masc.), Naszotek.

Nasiębor imieniny obchodzi 2 października.

Przypisy

↑ A.Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7
↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 4 z. 1, (Nabiela—Pawlikowa), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1974

[1] A.Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7

[2] W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 4 z. 1, (Nabiela—Pawlikowa), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1974

[1]

[2]