Nanchang Q-5 (kod NATO: Fantan), znany również jako A-5 w wersji eksportowej, to chiński samolot szturmowy, bazujący na radzieckim samolocie MiG-19.

Nanchang Q-5
Ilustracja
Q-5
Dane podstawowe
Państwo

 Chiny

Producent

Nanchang

Typ

samolot szturmowy

Konstrukcja

duralowa, półskorupowa,
płat o skosie 55°

Załoga

1

Historia
Data oblotu

4 lipca 1965

Lata produkcji

1969 – obecnie (dane z 2010)

Liczba egz.

około 1000

Dane techniczne
Napęd

2 silniki turboodrzutowe Liming Wopen-6A

Ciąg

każdy
29,42 kN (normalny)
36,78 kN (z dopaleniem)

Wymiary
Rozpiętość

9,68 m

Długość

15,65 m

Wysokość

4,33 m

Powierzchnia nośna

27,95 m²

Masa
Własna

6375 kg

Użyteczna

9486 kg

Startowa

11 830 kg

Osiągi
Prędkość maks.

1210 km/h

Prędkość wznoszenia

103 m/s

Zasięg

2000 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
Norinco Type 23-2K kalibru 23 mm
4 węzły podkadłubowe i 6 podskrzydłowych do podwieszania uzbrojenia o masie do 2000 kg
Użytkownicy
Chiny, Bangladesz, Birma, Korea Północna, Pakistan, Sudan

Historia

edytuj

Samolot Q-5 powstał w latach 60. jako rozwój samolotu licencyjnego Shenyang J-6 (MiG-19) przez przekonstruowanie kadłuba i zastosowanie bocznych chwytów powietrza oraz modyfikację usterzenia pionowego. Przeniesienie chwytów powietrza na boki i zastosowanie opływowego stożka z przodu kadłuba pozwoliło na polepszenie widoczności w dół z kabiny pilota oraz zastosowanie stacji radiolokacyjnej. Prace nad samolotem rozpoczęły się jeszcze w 1958 roku, lecz wskutek dużych trudności, z jakimi borykał się przemysł chiński, prototyp oblatano dopiero 4 czerwca 1965[1]. W produkcji seryjnej znalazł się od końca 1969 roku, równocześnie z samolotem myśliwskim J-6 i jego wersją treningową JJ-6. Zbudowano około 1000 sztuk Q-5, w tym ponad 100 na eksport[2].

Konstrukcja

edytuj

Duralowa, półskorupowa. Płat o skosie 55°. Wloty powietrza po bokach kadłuba. Kabina hermetyzowana z fotelem wyrzucanym. Celownik radiolokacyjny i wyposażenie do lotów bez widzialności. Zbiorniki paliwa w kadłubie. Podwozie z kołem przednim, chowane.

Uzbrojenie stałe stanowią dwa działka kalibru 23 mm u nasady skrzydeł, z zapasem amunicji po 100 nabojów. Uzbrojenie podwieszane o masie do 2000 kg może być przenoszone na węzłach zewnętrznych lub w komorze bombowej w kadłubie (będącej rzadkością na samolotach tej klasy), długości 4 m, mogącej pomieścić bombę 500 kg lub dwie bomby 250 kg[1]. Uzbrojenie stanowią przede wszystkim klasyczne bomby lotnicze, kasety bombowe oraz wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych[3]. Wczesna wersja Q-5 miała cztery węzły pod kadłubem i dwa pod skrzydłami[1]. Od wersji Q-5A istnieje możliwość przenoszenia dwóch rakiet powietrze-powietrze bliskiego zasięgu na dodanych zewnętrznych węzłach pod skrzydłami[4]. W wersji Q-5-I (z 1979) komorę bombową zastąpił zbiornik paliwa, natomiast pod skrzydłami umieszczono cztery węzły dla bomb o masie do 250 kg[4]. Maksymalnie samoloty posiadają cztery węzły podkadłubowe (o nośności do 250 kg) oraz sześć podskrzydłowych, z których dwa wewnętrzne mają nośność 340 kg[3].

Q-5A lotnictwa chińskiego mogły przenosić taktyczną broń jądrową – bombę o mocy 5-20 kT, częściowo schowaną w komorze bombowej[3].

Użytkownicy

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 6-9.
  2. A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 21.
  3. a b c A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 24.
  4. a b A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 11-13.

Bibliografia

edytuj
  • A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson. Szturmowik Q-5 (A-5), „Awiakollekcja” nr 8/2010, s. 11-12 (ros.)