Wikipedia

Naczyniaki starcze

Naczyniaki starcze zwane także punktami rubinowymi[1] lub objawem De Morgana[2] – czerwone grudki wywołane nadmierną proliferacją naczyń krwionośnych. Nazwa objaw De Morgana (ang. Campbell De Morgan spots, dosłownie plamki De Morgana) pochodzi od nazwiska XIX-wiecznego brytyjskiego chirurga Campbella De Morgana(inne języki), który pierwszy opisał tę przypadłość[2].

Naczyniak starczy

Naczyniaki starcze występują bardzo często, a ich liczba rośnie wraz z wiekiem. Zwykle mają wygląd kopulastych, czerwono zabarwionych wykwitów o średnicy od jednego do kilku milimetrów. Pojawiają się zazwyczaj około 30-40 roku życia i są najczęściej zlokalizowane na tułowiu. Uszkodzenie punktu rubinowego może wywołać krwawienie, co – jeśli się zdarza często – może być wskazaniem do jego usunięcia. Zabiegi usuwania są jednak przeprowadzane najczęściej z powodów kosmetycznych[3].

Przyczyny powstawania

edytuj

Badania wskazują, że naczyniaki starcze mogą powstawać na dwa sposoby: na drodze angiogenezy (powstawanie naczyń włosowatych z już istniejących) oraz waskulogenezy (powstawanie nowych naczyń krwionośnych, zwykle podczas rozwoju embrionalnego i płodowego)[4].

Wyniki pierwszych badań próbujących wyjaśnić molekularne i genetyczne podłoże powstawania naczyniaków starczych zostały opublikowane w 2010 roku[5]. Wykazano, że poziomy MicroRNA 424 w naczyniakach są istotnie zredukowane w porównaniu do normalnej skóry, co owocowało zwiększeniem ekspresji białek MEK1 oraz cykliny E1. W wyniku inhibicji mir-424 w normalnych komórkach śródbłonka zaobserwowano podobne zwiększenie ekspresji białek MEK1 oraz cykliny E1, które wywołały proliferację komórki, co jest istotne dla rozwoju naczyniaka starczego.

Związkami chemicznymi powodującymi powstawanie naczyniaków starczych są: gaz musztardowy[6][7][8][9], 2-butoxyetanol[10], bromki[11] oraz cyklosporyna[12].

W porównaniu do normalnej skóry zaobserwowano zwiększoną gęstość w naczyniakach starczych komórek tucznych[13].

Leczenie

edytuj

W rzadkich przypadkach naczyniaki starcze wymagają usunięcia. Tradycyjnie stosuje się metody kriochirurgii lub elektrochirurgii (zniszczenie/spalenie tkanki przy użyciu sondy posiadającej ładunek elektryczny[14])[15]. Nowszymi stosowanymi metodami są: metoda pulsacyjnego lasera barwnikowego oraz Intensywne Światło Pulsacyjne (IPL)[16][17].

W przyszłości może zaistnieć możliwość leczenia przy użyciu miejscowo działającego inhibitora MEK1 oraz cykliny E1. Mirycetyna jest naturalnym inhibitorem MEK1[18][19].

Rozwój

edytuj

U większości pacjentów obserwuje się zwiększanie się liczby naczyniaków starczych wraz z wiekiem. Nie są one zagrożeniem dla zdrowia i nie mają żadnej relacji z tkankami nowotworowymi[20].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ H. Rotsztejn, Procesy starzenia skóry nasilające się w okresie menopauzy: Skin ageing increasin in menopausal period, Przegląd Menopauzalny. 3/2004, s. 64
  2. ↑ a b P. Brzeziński i wsp. DERMATOLOGY EPONYMS – PHENOMEN / SIGN – LEXICON (D), N Dermatol Online. 2011; 3(2): 158-170, s. 161
  3. ↑ dr Wioleta Zarębska-Schreiber, Nabyte zmiany naczyniowe (21.12.2010), tel-med.pl, dostęp 12.01.2015
  4. ↑ Kishimoto, Saburo; Hideya Takenaka; Hideya Takenaka; Hideya Takenaka; Hirokazu Yasuno (2000). "Glomeruloid hemangioma in POEMS syndrome shows two different immunophenotypic endothelial cells". Cutaneous Pathology.
  5. ↑ Taiji Nakashima i inni, Down-Regulation of mir-424 Contributes to the Abnormal Angiogenesis via MEK1 and Cyclin E1 in Senile Hemangioma: Its Implications to Therapy, „PLoS ONE”, 5 (12), 2010, DOI: 10.1371/journal.pone.0014334, ISSN 1932-6203, PMID: 21179471, PMCID: PMC3001869.
  6. ↑ Alireza Firooz, Ali Komeili, Yahya Dowlati, Eruptive melanocytic nevi and cherry angiomas secondary to exposure to sulfur mustard gas, „Journal of the American Academy of Dermatology”, 40 (4), 1999, s. 646–647, DOI: 10.1016/S0190-9622(99)70460-3, ISSN 0190-9622, PMID: 10188695.
  7. ↑ Mehrdad Hefazi i inni, Delayed complications of sulfur mustard poisoning in the skin and the immune system of Iranian veterans 16-20 years after exposure, „International Journal of Dermatology”, 45 (9), 2006, s. 1025–1031, DOI: 10.1111/j.1365-4632.2006.03020.x, ISSN 0011-9059, PMID: 16961503.
  8. ↑ Hui-Jun Ma i inni, Eruptive cherry angiomas associated with vitiligo: provoked by topical nitrogen mustard?, „The Journal of Dermatology”, 33 (12), 2006, s. 877–879, DOI: 10.1111/j.1346-8138.2006.00200.x, ISSN 0385-2407, PMID: 17169094.
  9. ↑ Seyed Naser Emadi i inni, Mustard gas scarring with specific pigmentary, trophic and vascular charactristics (case report, 16-year post-exposure), „Ecotoxicology and Environmental Safety”, 69 (3), 2008, s. 574–576, DOI: 10.1016/j.ecoenv.2007.01.003, ISSN 0147-6513, PMID: 17382390.
  10. ↑ Raymond, Lawrence W.; Williford, Linda S.; Burke, William A. (1998). "Eruptive Cherry Angiomas and Irritant Symptoms After One Acute Exposure to the Glycol Ether Solvent 2-Butoxyethanol". Journal of Occupational & Environmental Medicine: 1059–64. doi:10.1097/00043764-199812000-00005.
  11. ↑ A.D. Cohen, E. Cagnano, D.A. Vardy, Cherry angiomas associated with exposure to bromides, „Dermatology (Basel, Switzerland)”, 202 (1), 2001, s. 52–53, DOI: 10.1159/000051587, ISSN 1018-8665, PMID: 11244231.
  12. ↑ I. De Felipe, P. Redondo, Eruptive angiomas after treatment with cyclosporine in a patient with psoriasis, „Archives of Dermatology”, 134 (11), 1998, s. 1487–1488, ISSN 0003-987X, PMID: 9828895.
  13. ↑ K. Hagiwara i inni, Mast cell "densities" in vascular proliferations: a preliminary study of pyogenic granuloma, portwine stain, cavernous hemangioma, cherry angioma, Kaposi's sarcoma, and malignant hemangioendothelioma, „The Journal of Dermatology”, 26 (9), 1999, s. 577–586, ISSN 0385-2407, PMID: 10535252 [dostęp 2017-09-14].
  14. ↑ Skin Problems & Treatments Health Center: Cysts, Lumps, Bumps, and Your Skin, webmd.com, dostęp 12.01.2015
  15. ↑ A.J. Aversa, O.F. Miller, Cryo-curettage of cherry angiomas, „The Journal of Dermatologic Surgery and Oncology”, 9 (11), 1983, s. 930–931, DOI: 10.1111/j.1524-4725.1983.tb01042.x, ISSN 0148-0812, PMID: 6630708.
  16. ↑ G. Dawn, G. Gupta, Comparison of potassium titanyl phosphate vascular laser and hyfrecator in the treatment of vascular spiders and cherry angiomas, „Clinical and Experimental Dermatology”, 28 (6), 2003, s. 581–583, DOI: 10.1046/j.1365-2230.2003.01352.x, ISSN 0307-6938, PMID: 14616818.
  17. ↑ Lucian Fodor i inni, A side-by-side prospective study of intense pulsed light and Nd:YAG laser treatment for vascular lesions, „Annals of Plastic Surgery”, 56 (2), 2006, s. 164–170, DOI: 10.1097/01.sap.0000196579.14954.d6, ISSN 0148-7043, PMID: 16432325.
  18. ↑ Ki Won Lee i inni, Myricetin is a novel natural inhibitor of neoplastic cell transformation and MEK1, „Carcinogenesis”, 28 (9), 2007, s. 1918–1927, DOI: 10.1093/carcin/bgm110, ISSN 0143-3334, PMID: 17693661.
  19. ↑ Jong-Eun Kim i inni, MKK4 is a novel target for the inhibition of tumor necrosis factor-alpha-induced vascular endothelial growth factor expression by myricetin, „Biochemical Pharmacology”, 77 (3), 2009, s. 412–421, DOI: 10.1016/j.bcp.2008.10.027, ISSN 1873-2968, PMID: 19026990.
  20. ↑ Suzanne Robin, Cherry Angioma & Skin Cancer (28.04.2014) livestrong.com, dostęp 12.01.2015
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Naczyniaki_starcze&oldid=74195676”