Nachman z Bracławia
Nachman z Bracławia (ur. 4 kwietnia 1772 w Międzybóżu, zm. 16 października 1810 w Humaniu) – cadyk chasydzki, prawnuk Baal Szem Towa.
Data i miejsce urodzenia |
4 kwietnia 1772 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 października 1810 |
Zawód, zajęcie |
Życiorys
edytujOd strony matki był prawnukiem Baal Szem Towa, a ze strony ojca wnukiem jego towarzysza – Nachmana z Horodenki[1].
W dzieciństwie pobierał nauki u prywatnego nauczyciela i jeszcze przed bar micwą miał napisać swoje pierwsze dzieło: Sefer ha-Midot[2]. W 1785 roku, zaraz po bar micwie, został ożeniony z córką rabina Efraima z Osoty[3]. Zamieszkał w Starej Osocie, gdzie formować zaczęło się grono jego zwolenników, następnie przeniósł się do Medwediwki. W latach 1798–1799 odbywał pielgrzymkę do Palestyny, odwiedzając święte miejsca na północy kraju oraz grób Nachmana z Horodenki w Tyberiadzie[2]. Powrócił z powodu trwającej wyprawy Napoleona do Egiptu i Syrii[1].
W 1800 roku osiadł w Złotopolu[2]. Popadł następnie w konflikt z cadykiem Arie Lejbem ze Szpoły[1].
W latach 1802–1809 mieszkał w Bracławiu. Słowa jego nauk z tamtego okresu notował rabin Natan, który po śmierci swojego mistrza wydał główne dzieło Nachmana Likutej (zbiór nauk) złożone z części:
- Likutej Halachot (przepisy prawa)
- Sefer Ha-Midot (traktat o moralności)
- Sipurej Maasijot (zbiór 13 opowieści)
W 1808 roku przebywał na leczeniu we Lwowie[2]. W 1810 roku, niedługo przed śmiercią, przeniósł się do Humania, gdzie został pochowany. Przed śmiercią chorował prawdopodobnie na gruźlicę[1].
Rabin Nachman pozostawił po sobie zwolenników – tzw. bracławskich chasydów, którzy różnią się od innych chasydzkich grup tym, że nie mają przywódcy, bo nikogo nie uznają za godnego miana następcy Nachmana. Jego grób w Humaniu jest celem pielgrzymek chasydów z całego świata[1], szczególnie w okresie żydowskiego Nowego Roku – święta Rosz ha-Szana.
Nachman jest też popularny w kręgach żydowskiej kontrkultury.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Jan Doktór, Nachman [ben Symcha] z Bracławia [online], delet.jhi.pl [dostęp 2024-10-29] (pol.).
- ↑ a b c d Nachman z Bracławia, [w:] Wirtualny Sztetl [online] [dostęp 2024-10-29] .
- ↑ * Osota, wś, pow. czehryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 648 .
Bibliografia
edytuj- Henryk Halkowski (opr.), Opowieści rabina Nachmana z Bracławia, Wydawnictwo Mercury, Kraków 1999
Linki zewnętrzne
edytuj- Nachman z Bracławia – publikacje w bibliotece Polona (hebr.)
- ISNI: 0000000121415430
- VIAF: 82228511
- LCCN: n79081703
- GND: 119278227
- LIBRIS: gdsvqx105nn8gk7
- BnF: 119173624
- SUDOC: 027044106
- SBN: RAVV082221
- NLA: 36221842
- NKC: jn20000604138
- BNE: XX901611
- NTA: 073386960
- BIBSYS: 98011155
- CiNii: DA01999219
- Open Library: OL6210683A
- PLWABN: 9810578613205606
- NUKAT: n96101670
- J9U: 987007265717805171
- CANTIC: a19306179
- NSK: 000254346
- BLBNB: 000465307
- KRNLK: KAC201880649
- LIH: LNB:db6;=Bc