Mychów
wieś w województwie świętokrzyskim
Mychów (w XIX wieku Mnichów) – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Bodzechów[5][4].
| wieś | |
 Kościół św. Barbary w Mychowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
296[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
27-400[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TOS |
| SIMC |
0229671[4] |
Położenie na mapie gminy Bodzechów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostrowieckiego  | |
 50°54′51″N 21°17′59″E/50,914167 21,299722[1]
| |
Miejscowość leży na trasie 
zielonego szlaku rowerowego im. Witolda Gombrowicza.
Integralne części wsi
edytuj| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1018634 | Łączki | osada |
| 0229688 | Mizeratka | część wsi |
| 0229694 | Mychów Poduchowny | część wsi |
| 0229702 | Mychów-Serwituty | część wsi |
| 0229719 | Urzyce | część wsi |
| 0229725 | Żurawka | część wsi |
Historia
edytujZa czasów Jana Długosza właścicielem wsi i kolatorem miejscowego kościoła był Marcin Mychowski. Następnie Wojciech i Kalikst Mychowscy oraz Łukasz Starzechowski[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Zabytki
edytuj- Kościół parafialny pw. św. Barbary ufundowany przez dziedziczkę Mychowa Zofię Bidzińską i wzniesiony w 1772 r. Świątynia ta powstała na miejscu kościoła pw. św. Katarzyny z początku XIII w. Ma formę krzyża łacińskiego i jest zbudowana z kamienia. Kościół był remontowany po pożarze w 1921 r. i ponownie w latach 1973–1977.[7]
- Kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.595 z 18.03.1957)[8].
- Średniowieczne grodzisko – pozostałości gródka stożkowatego z reliktami dworu rycerskiego. Jego pozostałości, jeszcze na początku XX wieku, były wykorzystywane przez miejscową ludność jako materiał budowlany[9].
-
Kościół przed 1907
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 84390
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 8 [dostęp 2022-04-18]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 800 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Ks. Jan Wiśniewski, Monografie kościołów w dekanacie opatowskim, Kielce 2000, ISBN 83-7224-253-0, str 268-269.
- ↑ Parafia pod wezwaniem Świętej Barbary. diecezjasandomierska.pl. [dostęp 2015-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 43 [dostęp 2015-12-17].
- ↑ Sławomir Wróblewski, Zamki i dwory obronne województwa sandomierskiego w średniowieczu, Nowy Sącz: Wydawnictwo Goldruk, 2006, ISBN 83-924034-5-2, ISBN 978-83-924034-5-6, OCLC 177364896.