Musée Carnavalet
Muzeum Carnavalet – muzeum poświęcone historii miasta Paryża, w dzielnicy Marais, na ulicy de Sévigné[1]. Zajmuje dwa obiekty z XVI i XVII w. - hôtel Le Peletier de St-Fargeau oraz hôtel Carnavalet. Obydwa zostały wzniesione w stylu renesansowym. Na terenie muzeum znajduje się również ogród.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Zakres zbiorów |
historia Paryża |
Położenie na mapie Francji  | |
Położenie na mapie Île-de-France  | |
Położenie na mapie Paryża  | |
 48°51′27″N 2°21′43″E/48,857500 2,361944
| |
| Strona internetowa | |
Historia budynków
edytujHôtel Carnavalet
Został wzniesiony w latach 1548-1560 dla Jacques'a de Ligneris, przewodniczącego parlamentu miasta Paryża na planie czworoboku z wewnętrznym ogrodem, podobno na wzór jednego z zamków nad Loarą - w Écouen. Figury dekorujące dziedziniec wykonał Jean Goujon.
W 1578 obiekt przeszedł na własność Françoise de Kernevenoy, wdowy po szlachcicu nazwiskiem Carnavalet i stąd uzyskał używaną po dziś dzień nazwę. W połowie XVII w. kolejnym właścicielem został Claude Boislève, który sfinansował remont i przebudowę obiektu - według projektu François Mansarta obiekt zyskał dodatkowe skrzydło, a już istniejące zostało poddane redekoracji.
W latach 1664–1695 w domu tym mieszkała markiza de Sévigné, następnie rodzina Dupré de Saint-Maur, która uciekła z Francji w czasie rewolucji. Opustoszały budynek przejęła Szkoła Dróg i Mostów, która rezydowała tam do wykupu pałacu przez miasto w 1866. Po stłumieniu Komuny Paryskiej Carnavalet przeszedł kolejny remont w celu adaptacji na cele muzealne. W 1914 rozrastająca się kolekcja skłoniła władze miasta do rozbudowy budynku i połączenia z jego pierwotną bryłą kilku sąsiadujących domów z XVII i XVIII w.
W obiekcie mieszczą się wystawy tematyczne związane z historią Paryża od jego początków do chwili obecnej. Szczególnie interesująca jest największa w kraju kolekcja przedmiotów związanych z rewolucją francuską[1].
L'hôtel Le Pelletier de Saint-Fargeau
Autorem projektu tego budynku był Pierre Bullet, który zakończył pracę w latach 90. XVI w. Obiekt był surowy stylowo z zewnątrz, lecz niezmiernie nowatorski pod względem architektonicznego układu wnętrz i monumentalnej klatki schodowej. W czasie rewolucji nazwany imieniem zamordowanego jakobina, które nosi po dziś dzień. Należy do muzeum od 1960 i mieści dział rekonstrukcji wnętrz z różnych epok, od XVI w. do drugiej połowy wieku XX[1].
Bibliografia
edytuj- Jean-Marc – Léri Musée Carnavalet : Histoire de Paris Broché – 2000 – ISBN 978-2912964144