Mury obronne w Jaworze
Mury obronne w Jaworze – ciąg murów obronnych z kamienia w Jaworze, który powstał prawdopodobnie pod koniec XIII w. jako inwestycja ks. Bolka I.
nr rej. A/2639/1076 z 27.02.1964[1] | |
Fragment murów obronnych | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Rozpoczęcie budowy |
koniec XIII w. |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
51,048693°N 16,194871°E/51,048693 16,194871 |
Historia
edytujDo miasta prowadziły cztery bramy: Bolkowska, Legnicka, Złotoryjska i Strzegomska-Targowa (wzmocniona wieżą). W latach 1510–1536 ze względu na rozwój broni palnej, dokonano modernizacji fortyfikacji, dobudowując drugi, zewnętrzny pierścień murów (mur wzmocniono rozstawionymi półokrągłymi bastejami). W czasie wojny trzydziestoletniej miasto zajęli Szwedzi, a w 1648 r. podczas odbijania przez Austriaków mury zostały zniszczone. Od tamtego momentu obwarowania popadły w ruinę, z której nigdy już w pełni nie zostały podźwignięte. W 1862 r. rajcy miejscy postanowili o rozbiórce murów obronnych, które krępowały rozwój miasta, a nie gwarantowały bezpieczeństwa militarnego. W XIX wieku zostały w większości rozebrane. Obecnie pozostały ich fragmenty, w tym baszta Strzegomska z XIII/XIV wieku, będąca pierwotnie elementem bramy Strzegomskiej oraz XVI-wieczna basteja zwana basteją Anioła[2].
-
Widok lotniczy Jawora, czytelny układ zabudowy wzdłuż dawnych murów miejskich
-
Baszta Strzegomska
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 32 [dostęp 2016-08-22] .
- ↑ Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 120–121. ISBN 83-213-4366-X.
Linki zewnętrzne
edytuj- Fortyfikacje Jawora – Festung Jauer w portalu polska-org.pl