Mury miejskie w Kłodzku

zabytkowy mur obronny w Kłodzku

Mury miejskie w Kłodzku – system obronnych umocnień miasta.

Mury miejskie w Kłodzku
Zabytek: nr rej. A/4345/688 z 10.05.1960
Ilustracja
Mury miejskie w Kłodzku
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Kłodzko

Rozpoczęcie budowy

1426 r.

Ważniejsze przebudowy

1879 do 1911 r.

Położenie na mapie Kłodzka
Mapa konturowa Kłodzka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mury miejskie w Kłodzku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mury miejskie w Kłodzku”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Mury miejskie w Kłodzku”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mury miejskie w Kłodzku”
Ziemia50°26′19″N 16°39′19″E/50,438611 16,655278

Historia

edytuj

Najstarsze miejskie mury obronne Kłodzka powstały najprawdopodobniej jeszcze w końcu XIII wieku i zastąpiły umocnienia ziemno-drewniane[1]. Wzmianki źródłowe potwierdzają ich rozbudowę w 1426 roku (zewnętrzny, drugi pierścień murów) i w 1469 roku. W wiekach późniejszych mury były wielokrotnie rozbudowywane, m.in. w pierwszej połowie XVI w. dobudowano baszty przy bramach miejskich[2].

W 1877 roku cesarz niemiecki Wilhelm I wydał zgodę na likwidację obwarowań. Rozpoczęto burzenie bram i murów – w 1879 roku bramy Zielonej, przed 1888 rokiem Czeskiej, w 1904 roku mostowych i w 1911 roku Ząbkowickiej. W miejscach zasypywanych fos i bastionów zaczęto zakładać miejskie promenady[1].

Obecnie istnieją spore fragmenty miejskich fortyfikacji, często są one wbudowane w kamienice. Najlepiej zachowane fragmenty murów są: wzdłuż ul. Nad Kanałem, po obu stronach mostu gotyckiego, wzdłuż ul. Stryjeńskiej, poniżej ul. Łukasińskiego, oraz pomiędzy ul. Zycha i Traugutta[3].

Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 10 maja 1960 roku kłodzkie mury obronne zostały wpisane do rejestru zabytków[4]

Architektura

edytuj

Zachowane fragmenty wzniesione z nieregularnych kamieni, uzupełnionych niekiedy cegłą, biegną od wschodu i południowego wschodu, wzdłuż kanału Młynówki, oraz od północnego zachodu, na tyłach ulic Czeskiej i Zycha. Otaczając miasto stykały się po jego północnej stronie z umocnieniami wzgórza zamkowego, później twierdzy[3]. Podwójny pas murów wzmocniony był basztami łupinowymi na planie prostokąta i półkola, i zespolony bramą z mostem gotyckim, przerzuconym nad Młynówką. W drugiej połowie XV wieku baszty i bramy otrzymały zwieńczenia z ostrosłupowych hełmów[1]. Poza górną bramą mostową oraz bramą w dole mostu (na wyspie Piasek) były jeszcze trzy inne: Czeska, Zielona i Ząbkowicka (poprzedzona tzw. bramą wewnętrzną) oraz furty: Wodna i Łazienna[3].

Galeria – stan obecny

edytuj

Galeria – nieistniejące obecnie bramy miejskie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Ryszard Gładkiewicz: Kłodzko. Dzieje miasta. Kłodzko: Muzeum Ziemi Kłodzkiej, 1998, s. 51. ISBN 83-904888-0-9.
  2. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 154. ISBN 83-213-4366-X.
  3. a b c Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 217, 218.
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj