Wikipedia

Muhammad Sa’id Ramadan al-Buti

Muhammad Sa’id Ramadan al-Buti (arab. ‏محمد سعيد رمضان البوطي‎, ur. 1929 w Turcji, zm. 21 marca 2013 w Damaszku) – uczony sunnicki, który zginął w wyniku eksplozji bomby podczas wojny domowej w Syrii[1]. Przyczyny i okoliczności jego śmierci pozostają kontrowersyjne[2].

Muhammad Sa’id Ramadan al-Buti
Ilustracja
Kraj działania

Syria

Data i miejsce urodzenia

1929
wioska w Turcji przy granicy z Irakiem

Data i miejsce śmierci

21 marca 2013
Damaszek, Syria

Wyznanie

islam sunnicki (szafi'cki aszaryta)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Urodził się w religijnej kurdyjskiej rodzinie na terenie wschodniej Turcji przy granicy z Irakiem. W wieku czterech lat[3], razem z rodziną przeniósł się do Damaszku, aby uniknąć prześladowań ze strony kemalistów[4]. Na terenie Syrii zdobył wykształcenie świeckie, jak i teologiczne w stopniu podstawowym. W 1953 roku uzyskał licencjat, a następnie w 1965 doktorat na uniwersytecie Al-Azhar w Egipcie. Jako wybitny znawca prawa islamskiego pracował w szeregu instytucji, m.in. na Uniwersytecie Damasceńskim. Zasiadał w panelu ekspertów prestiżowych instytucji teologicznych, m.in. w Ammanie[5], Abu Zabi[6], czy na Akademii Oksfordzkiej[7].

Poglądy

edytuj

Był zdecydowanym krytykiem terroryzmu i bezsensownej przemocy oraz niezrozumienia koncepcji dżihadu zbrojnego. Potępiał zarówno sekularyzację, marksizm i nacjonalizm, jak i fundamentalistyczne islamskie ruchy reformatorskie takie jak salafizm i wahhabizm[8][9]. Jest autorem ponad sześćdziesięciu prac o tematyce islamskiej, wliczając polemiki z salafitami i ich fundamentalistycznymi poglądami[10] m.in. Dżihad w Islamie. Jak powinniśmy go rozumieć? Jak powinniśmy go stosować?, Opuszczenie mazhabów - największa bida, która narusza islamski szariat czy As-Salaf, błogosławiona epoka, a nie myśl szkoły prawa. Potępił powstanie islamistów w Syrii[11], w momencie kiedy większość uczonych sunnickich w kraju przemilczała je bądź jawnie udzielała mu wsparcia[8]. Krytykując opinię saudyjskiego uczonego, w lutym 2011 roku ogłosił fatwę przeciwko praktyce obrzezania kobiet[12]. Miesiąc później potępił wybuch konfliktu w kraju, wzywając demonstrantów aby „nie podążali za nieznanymi źródłami, które wykorzystują meczety do rozpowszechniania chaosu i fitny w Syrii”. Skrytykował także Egipcjanina Jusufa al-Kardawiego, który wezwał do dżihadu w Syrii, stwierdzając, iż „uprawia [on] demagogię, która otwiera drzwi dalszym podziałom”[13].

Okoliczności śmierci

edytuj
 
Koran, który był w rękach Al-Butiego podczas zamachu

Przyczyny i okoliczności jego śmierci pozostają kontrowersyjne[2]. Zginął podczas wykładu w jednym z meczetów damasceńskich. Oprócz Al-Butiego, ofiarą zamachu padł także jego wnuk, około 50 studentów, a 90 innych zostało rannych[1]. Rząd syryjski jak i opozycja wzajemnie oskarżyły się o dokonanie zamachu. Syn Al-Butiego, Taufik al-Buti, odrzucił wersję zagranicznych mediów, jak i opozycji, stwierdzając iż jego ojciec zginął z rąk zamachowca samobójcy który był zwolennikiem opozycji[14]. Muhammad al-Buti został pochowany w meczecie Umajjadów, w pochówku wzięły udział tysiące ludzi[15].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Zeina Karam (21 marca 2013). Sheikh Mohammad Said Ramadan Al Buti, Syrian Pro-Assad Cleric, Killed In Damascus Bombing. The Huffington Post.
  2. ↑ a b Jim Muir (9 kwietnia 2013). Syria 'death video' of Sheikh al-Bouti poses questions. BBC News. Dostęp 13-09-2016.
  3. ↑ Sunnah.org. Dr. M. Sa‘id Ramadan Al-Bouti. Dostęp 13-09-2016.
  4. ↑ Naseem al-Sham (24 czerwca 2013). A MARTYR SCHOLAR: IMAM MUHAMMAD SAEED RAMADAN AL-BOUTI. Dostęp 13-09-2016.
  5. ↑ The Fellows. aalalbayt.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)].. The Royal Aal al-Bayt Institute For Islamic Thought. Dostęp 13-09-2016.
  6. ↑ The Senior Scholars Council. tabahfoundation.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].. Tabah Foundation. Dostęp 13-09-2016.
  7. ↑ The Gulf News (26 kwietnia 2002). Islamic scholar rejects terror tag for holy war. Dostęp 13-09-2016.
  8. ↑ a b Thomas Pierret (22 marca 2013). Syrian regime loses last credible ally among the Sunni ulama. Dostęp 13-09-2016.
  9. ↑ Andreas Christmann. Islamic scholar and religious leader: A portrait of Shaykh Muhammad Sa'id Ramadan al-Būti, Islam and Christian-Muslim Relations, Routledge, vol. 9, nr. 2, (1998) s. 154.
  10. ↑ Andreas Christmann. Islamic scholar and religious leader: A portrait of Shaykh Muhammad Sa'id Ramadan al-Būti, Islam and Christian-Muslim Relations, Routledge, vol. 9, nr. 2, (1998) s. 157.
  11. ↑ Andreas Christmann. Islamic scholar and religious leader: A portrait of Shaykh Muhammad Sa'id Ramadan al-Būti, Islam and Christian-Muslim Relations, Routledge, vol. 9, nr. 2, (1998) s. 152-153.
  12. ↑ Target (Luty 2011). Fatwa Al-Butiego przeciwko praktyce obrzezania kobiet. Dostęp 13-09-2016.
  13. ↑ Al-Arabiya (23 marca 2013). Sheikh al-Bouti, the Syrian Sunni cleric who stood by Assad. Dostęp 13-09-2016.
  14. ↑ SyriaNews (9 kwietnia 2013). tawfeeq albouti video father murder. Dostęp 13-09-2016.
  15. ↑ Phil Sands (24 marca 2013). Thousands grieve for murdered Syrian imam who supported Assad. TheNational. Dostęp 13-09-2016.
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Muhammad_Sa’id_Ramadan_al-Buti&oldid=72663341”