Msza L’homme armé

Msza L’homme armé (Missa L’homme armé) – polifoniczne opracowanie mszy, w którym została wykorzystana jako cantus firmus burgundzka pieśń L’homme armé. Do dnia dzisiejszego zachowało się co najmniej 40 odrębnych kompozycji zatytułowanych Missa L’homme armé.

Lista ważniejszych opracowań

Pochodzące z połowy XV wieku:

Missa L’homme armé (Antoine Busnois)
Missa L’homme armé (Guillaume Dufay)
Missa L’homme armé (Johannes Regis) (dwie: jedna zaginęła)
Missa L’homme armé (Johannes Ockeghem)
Missa L’homme armé (Guillaume Faugues)

Pochodzące najpewniej sprzed 1475:

Missa L’homme armé (Johannes Tinctoris)
Missa L’homme armé (Firminus Caron)
Missa L’homme armé (Cykl sześciu mszy pochodzący z manuskryptu w Neapolu)

Agnus Dei II z Missa L’homme armé super voces musicales Josquina des Prés z oryginalnego wydania Ottaviano Petrucciego (1502).

Pochodzące najpewniej sprzed 1500:

Missa L’homme armé (Jacob Obrecht)
Missa L’homme armé super voces musicales (Josquin des Prés)
Missa L’homme armé sexti toni (Josquin des Prés)
Missa L’homme armé (Loyset Compère)
Missa L’homme armé (Bertrandus Vaqueras)
Missa L’homme armé (Philippe Basiron)
Missa L’homme armé (Antoine Brumel)
Missa L’homme armé (Marbrianus de Orto)

Agnus Dei (II) z Missa l’homme armé super voces musicales Josquina. Jest to przykład kanonu menzuralnego: środkowy głos jest najwolniejszy; najniższy śpiewa tę samą melodię dwa razy szybciej; najwyższy śpiewa ją trzy razy szybciej.

Napisane po 1500:

Missa L’homme armé (Matthaeus Pipelare)
Missa L’homme armé (Pierre de la Rue) (dwie)
Missa L’homme armé (Cristóbal de Morales) (dwie)
Missa L’homme armé (Francisco de Peñalosa)
Missa L’homme armé (Vitalis Venedier)
Missa L’homme armé (Francisco Guerrero)
Missa L’homme armé (Ludwig Senfl)
Missa L’homme armé (Palestrina) (dwie)
Missa L’homme armé (Giacomo Carissimi)

Bibliografia

David Fallows: „L’homme armé.” Grove Music Online, ed. L. Macy (Dostęp 8 kwietnia 2007), (subscription access)