Most Wanted
Most Wanted – trzeci album, pierwsza kompilacja amerykańskiej piosenkarki pop Hilary Duff, wydany w Ameryce Północnej 16 sierpnia 2005.
Wykonawca kompilacji | ||||
Hilary Duff | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Gatunek | ||||
Długość |
49:07 (wersja standardowa) | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent |
Jay Landers, Andre Recke (producenci wykonawczy), Julian Bunetta, Dead Executives, Kevin DeClue, Haylie Duff, Hilary Duff, Charlie Midnight, John Shanks, Denny Weston Jr.[1] | |||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Opis
edytujPłyta składa się z poprzednich piosenek Duff, ich remiksów, oraz nowych piosenek napisanych i wyprodukowanych we współpracy Duff z głównym wokalistą zespołu Good Charlotte – Joelem Maddenem, który był ówczesnym chłopakiem Duff, oraz jego bratem Benjim (również z Good Charlotte). John Feldmann, piosenkarz i gitarzysta zespołu Goldfinger, również przyczynił się w powstanie albumu. Hilary Duff powiedziała podczas programu Total Request Live, że Most Wanted z założenia nie miał być albumem największych hitów, ale wytwórnia poinformowała ją, że to najwyższy czas na kolejny album.
Dwie wersje albumu
edytujAlbum jest dostępny w dwóch wersjach – standardowej i bonusowej. Wersja standardowa zawiera jej znane hity i trzy nowe piosenki. Wersja bonusowa, znana również jako Signature Edition lub Collector’s Edition, zawiera cztery nowe piosenki, bonusowe opakowanie i materiał bonusowy zawierający fotografie Duff i autografy. Do edycji standardowej dodano ukryty utwór – remiks piosenki „I Am”. Piosenki „The Getaway”, „Mr. James Dean” i „Fly” zostały zaczerpnięte z albumu Hilary Duff (2004), zaś „So Yesterday” i „Metamorphosis” pochodzą z drugiego albumu Duff Metamorphosis (2003). „Girl Can Rock” i „Our Lips Are Sealed” nie zostały załączone do żadnego z jej poprzednich ogólnodostępnych albumów, chociaż „Girl Can Rock” znalazł się w japońskiej wersji Metamorphosis, a piosenkę „Our Lips Are Sealed” umieszczono na ścieżce dźwiękowej do filmu Historia Kopciuszka, zatytułowanym A Cinderella Story: Original Soundtrack (2004).
Osiągnięcia i promocja albumu
edytujAlbum
edytujW pierwszym tygodniu wydania album sprzedał się w nakładzie blisko 208 tys. kopii w Stanach Zjednoczonych, oraz stał się drugim albumem Duff (po Metamorphosis), który był pierwszym numerem w rankingu Billboard 200[2] Został na pierwszym miejscu również przez drugi tydzień pomimo 51% spadku sprzedaży[3], RIAA przyznała płycie status platynowej za sprzedaż ponad miliona kopii pod koniec września[4]. Most Wanted spędził 35 tygodni na liście Billboard 200, przez pięć znajdował się w pierwszej 20.
W United World Chart Most Wanted zadebiutował jako numer jeden[5]. W Kanadzie album debiutował na miejscu 3 wraz ze sprzedażą ponad 32 tysięcy kopii w pierwszym tygodniu[6]. W grudniu 2005 płyta dwukrotnie zyskała status platynowej przyznany przez Canadian Recording Industry Association, za sprzedaż ponad 200 tysięcy kopii[7]. W Australii najwyższą pozycją albumu w rankingach było 3 miejsce, najwyżej ze wszystkich albumów Duff[8], Australian Recording Industry Association przyznała płycie status platynowej za sprzedaż ponad 70 tysięcy kopii[9]. Most Wanted był pierwszym albumem Duff, który dostał się do pierwszej czterdziestki na brytyjskiej liście UK Albums Chart: debiutował jako numer 31 ze sprzedażą prawie 11 tys. kopii[10], płyta zyskała status złotej przyznany przez British Phonographic Industry za sprzedaż 100 tys. kopii[11].
Single
edytuj„Wake Up”, czyli pierwszy singel z Most Wanted, został grany w amerykańskich radiach i telewizji od połowy lipca 2005[12]. Często był rozpowszechniany na antenie Radia Disney[2] oraz znalazł się na 29 miejscu na amerykańskiej liście Billboard Hot 100, żaden inny jej dotychczasowy singel nie zajął wyższej pozycji. Chociaż ilość odtwarzania piosenki na antenie radiów CHR/Top 40 była ściśle określona[8] to teledysk do „Wake Up” stanowił ważną część w programie kanału MTV Total Request Live przez kilka tygodni[13]. Singel dostał się do pierwszej dziesiątki w Wielkiej Brytanii (gdzie był jej największym hitem), do pierwszej dwudziestki w Australii i do pierwszej czterdziestki w Niemczech[8].
Promowanie teledysku do „Beat of My Heart”, drugiego singla, zaczęło się w listopadzie 2005. Teledysk został numerem jeden w programie TRL[14], i Most Wanted w tym samym czasie wrócił do pierwszej czterdziestki Stanów Zjednoczonych. Jednakże singel spadł z listy Hot 100; magazyn Billboard napisał „to dziecięcy hymn, zwyczajny i łatwy ... jest zaledwie kandydatem do nowoczesnego radia.”[15] „Beat of My Heart” odniósł większy sukces od „Wake Up” w Australii, gdzie dostał się do pierwszej dwudziestki[8].
„Supergirl”, trzeci singel był oryginalnie przygotowany do pełnego wydania jako płyty CD[16], ale ostatecznie udostępniono go jedynie do legalnego ściągnięcia w lutym 2006. Na Wyspach Brytyjskich „Fly” został wydany jako drugi singel w marcu 2006. Dostał się do pierwszej dwudziestki w Wielkiej Brytanii.
Trasa koncertowa
edytujDuff wzięła udział w trasie koncertowej po Kanadzie w 2005 roku zatytułowanej Most Wanted Tour. Później wyruszyła na Still Most Wanted w lipcu 2005, trasa obejmowała obie Ameryki, Europę i Australię, m.in. takie kraje, jak: Francja, Kolumbia, Hiszpania, Meksyk, Stany Zjednoczone, Brazylia, Australia, Gwatemala, Argentyna i Wyspy Brytyjskie, gdzie dotarła w kwietniu 2006.
Rankingi
edytujRankingi (2005/2006) (Państwo) |
Najwyższa pozycja |
---|---|
Canada Top 100 Albums[8] (Kanada) | 1 |
U.S. Billboard 200[8] (USA) | 1 |
U.S. Billboard Top Internet Albums (internet) | 1 |
United World Chart[8] (świat) | 1 |
Ecuador Top 25 Albums (Ekwador) | 2 |
Taiwan 5-Music Chart (Tajwan) | 2 |
Australian ARIA Top 50 Albums[8] (Australia) | 3 |
Japan (Oricon) Top Albums Chart (Japonia) | 3 |
Italy Albums Chart[8] (Włochy) | 6 |
Taiwan G-Music Chart (Tajwan) | 6 |
Venezuela Top 40 Recordland (Wenezuela) | 7 |
Ireland Albums Chart (Irlandia) | 8 |
México (AMPROFON) Albums Chart (Meksyk) | 9 |
New Zealand (RIANZ) Albums Chart[8] (Nowa Zelandia) | 10 |
Argentina Top 100 CAPIF (Argentyna) | 19 |
Colombia Top 100 Albums (Kolumbia) | 22 |
UK Albums Chart[8] (Wielka Brytania) | 31 |
Brazil Top 40 Albums Chart[8] (Brazylia) | 40 |
Spain Top 100 Albums (Hiszpania) | 43 |
Swiss Albums Top 100[8] (Szwajcaria) | 69 |
Austria Albums Chart[8] (Austria) | 72 |
Kraj | Ranga | Sprzedaż |
---|---|---|
Australia | Platyna[9] | 70 000 |
Kanada | Podwójna platyna[7] | 200 000+ |
Meksyk | Złota[17] | 50 000 |
Wielka Brytania | Złota[11] | 100 000+ |
Stany Zjednoczone | Platyna[4] | 1 000 000+ |
Ścieżka dźwiękowa
edytujStandardowa amerykańska/brytyjska edycja
edytuj- „Wake Up” (Dead Executives, Hilary Duff) – 3:38
- „The Getaway” (James Michael, Julian Bunetta) – 3:37
- „Beat of My Heart” (Dead Executives, Duff) – 3:09
- „Come Clean” (remix 2005) (Kara DioGuardi, John Shanks) – 3:44
- „Mr. James Dean” (Duff, Haylie Duff, Kevin DeClue) – 3:29
- „So Yesterday” (Lauren Christy, Charlie Midnight, Graham Edwards, Scott Spock) – 3:35
- „Metamorphosis” (Midnight, Andre Recke, Duff, Chico Bennett) – 3:28
- „Rock This World” (remix 2005) (Ty Stevens, Midnight, Denny Weston Jr., Duff) – 3:58
- „Break My Heart” (Dead Executives, Duff) – 3:21
- „Fly” (DioGuardi, Shanks) – 3:43
- „Girl Can Rock” (remix 2005) (Midnight, Weston Jr.) – 3:04
- „Our Lips Are Sealed” (Terence E. Hall, Jane M. Wiedlin) wraz z Haylie Duff – 2:40
- „Why Not” (remix 2005) (Matthew Gerrard, Midnight)
- Ukryty utwór: „I Am” (remix 2005) (Diane Warren)
Collector’s Signature Edition (USA)
edytuj- „Wake Up”
- „The Getaway”
- „Beat of My Heart”
- „Come Clean” (remix 2005)
- „Who’s That Girl?” (acoustic version) (Midnight, Andreas Carlsson, Desmond Child)
- „Mr. James Dean”
- „So Yesterday”
- „Metamorphosis”
- „Rock This World” (remix 2005)
- „Break My Heart”
- „Jericho” (remix 2005) (Midnight, Bennett)
- „Fly”
- „Supergirl”
- „Party Up” (remix 2005) (Meredith Brooks, T. Rhodes, A. George)
- „Girl Can Rock”
- „Our Lips Are Sealed” wraz z Haylie Duff
- „Why Not” (remix 2005)
- „Do You Want Me” (na żywo z Sessions@AOL) (Gerrard, DioGuardi)
Standardowa australijska edycja
edytuj- „Wake Up”
- „Beat of My Heart”
- „Break My Heart”
- „Why Not” (remix 2005)
- „So Yesterday”
- „Come Clean” (remix 2005)
- „Party Up” (remix 2005)
- „Our Lips Are Sealed” wraz z Haylie Duff
- „Fly”
- „Someone’s Watching over Me” (DioGuardi, Shanks)
- „Girl Can Rock” (remix 2005)
- „Rock This World” (remix 2005)
- „SuperGirl”
Standardowa japońska wersja
edytuj- „Wake Up”
- „Getaway”
- „Beat of My Heart”
- „Come Clean” (2005 remix)
- „Who’s That Girl” (acoustic)
- „Mr. James Dean”
- „So Yesterday”
- „Metamorphosis”
- „Rock This World” (2005 remix)
- „Break My Heart”
- „Jericho” (2005 remix)
- „Fly”
- „Supergirl”
- „Party Up” (2005 remix)
- „Girl Can Rock” (remix 2005)
- „Our Lips Are Sealed” wraz z Haylie Duff
- „Why Not” (2005 remix)
- „Wake Up” (DJ Kaya Long-T remix)
- „Wake Up” (DJ Kaya dance remix)
Edycja japońska z DVD
edytujZawiera, oprócz standardowych piosenek, 50 stronnicową książkę ze zdjęciami oraz DVD:
- „Wake Up” (teledysk)
- „So Yesterday” (teledysk)
- „Why Not” (teledysk)
- „Come Clean” (teledysk)
- „Our Lips Are Sealed” (teledysk)
- Learning to Fly (film dokumentalny)
- Making of Hilary’s Interview in L.S. 2003 (wywiad)
- Making of Japan Promotion Tour 2003 (trasa koncertowa)
- Making of Japan Promotion Tour 2004 (trasa koncertowa)
- Making of Hilary’s Interview in Toronto 2005 (wywiad)
- Making of „Wake Up” Video (teledysk)
Zespół produkcyjny
edytuj- Juliana Bunetta – producent
- Dean Butterworth – perkusja
- Chris Cox – remiksy
- Dead Executives – bas, gitara, producent
- Kevin DeClue – producent, miksowanie dźwięku
- Haylie Duff – producent, miksowanie dźwięku, śpiew towarzyszący
- Hilary Duff – śpiew, producent, książeczka dołączona do płyty
- Fruit – chórki
- Allen Hessler – asystent montera
- Jay Landers – producent
- Stephen Marcussen – tworzenie wzorca płyty
- Charlie Midnight – producent
- Monique Powell – śpiew towarzyszący
- Andre Recke – producent
- Jeff Rothschild – miksowanie dźwięku
- Eric Sarafin – miksowanie dźwięku
- John Shanks – producent, miksowanie dźwięku
- Joel Soyffer – miksowanie dźwięku
- Denny Weston Jr. – producent
Przypisy
edytuj- ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Most Wanted – Hilary Duff | Songs, Reviews, Credits | AllMusic. AllMusic. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
- ↑ a b Whitmire, Margo. „Duff Is ‘Most Wanted’ On Billboard Album Chart”. Billboard. 24 sierpnia 2005.
- ↑ Whitmire, Margo. „Duff Set Remains ‘Most Wanted’ At No. 1". Billboard. 31 sierpnia 2005.
- ↑ a b „Gold and Platinum Database Search”. Recording Industry Association of America. 21 września 2005.
- ↑ „United World Chart – Albums – Week 35 / 2005”. media traffic. 3 września 2005.
- ↑ Kuebler, Martin. „Duff is ‘Most Wanted’ on Cdn. charts” Jam! Music. 24 sierpnia 2005.
- ↑ a b „Gold & Platinum Certification – Audio Certifications”. Canadian Recording Industry Association. December 2005.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n „Hilary Duff”. MARIAH-Charts.com.
- ↑ a b „ARIA Charts – Accreditations – 2005 Albums”. Australian Recording Industry Association.
- ↑ Music Week. 12 listopada 2005.
- ↑ a b Certified Awards. January 13 2006. British Phonographic Industry. January 13 2006.
- ↑ Jeckell, Barry A. „Duff Finalizes ‘Most Wanted’ Track List”. Billboard. July 12 2005.
- ↑ „The TRL Archive – October 2005”. popfusion.net.
- ↑ „The TRL Archive – November 2005”, „The TRL Archive – December 2005”. popfusion.net.
- ↑ „Billboard single reviews: Destiny’s Child, Nickelback”. au.news.yahoo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-27)].. Billboard. 20 listopada 2005.
- ↑ Vineyard, Jennifer. „Hilary Duff Puts Everything On Hold To Do Nothing”. MTV News. 9 listopada 2005.
- ↑ Certificaciones Encontradas [online], amprofon.com.mx [dostęp 2007-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-18] .