Mopek

rodzaj nietoperzy

Mopek[5] (Barbastella) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).

Mopek
Barbastella
J.E. Gray, 1821[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – mopek zachodni (B. barbastellus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Vespertilionoidea

Rodzina

mroczkowate

Podrodzina

mroczki

Plemię

gacki

Rodzaj

mopek

Typ nomenklatoryczny

Vespertilio barbastellus von Schreber, 1774

Synonimy
Gatunki

8 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[6][7][8].

Morfologia

edytuj

Długość ciała (bez ogona) 45–63 mm, długość ogona 19–55 mm, długość ucha 12–19 mm, długość tylnej stopy 6–10,2 mm, długość przedramienia 35–46,4 mm; masa ciała 5–18 g[7][9].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1821 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym naturalnemu rozmieszczeniu kręgowców opublikowanym na łamach The London Medical Repository[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) mopka zachodniego (B. barbastellus).

Etymologia

edytuj
  • Barbastella (Barbastellus): fr. barbastelle ‘mopek’, od łac. barba ‘broda, zarost’[10].
  • Synotus (Synotis): gr. συν sun ‘razem’; ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Vespertilio barbastellus Schreber, 1774.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][9][6][5]:

Opisano również gatunki wymarłe:

  1. Wariant pisowni Barbastella J.E. GHray, 1821.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Synotus Keyserling & Blasius, 1839.

Przypisy

edytuj
  1. a b J.E. Gray. On the Natural Arrangement of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 300, 1821. (ang.). 
  2. J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.). 
  3. A. Keyserling & J.H. Blasius. Uebersicht der Gattungs- uud Artharaktere der europäischen Fledermäuse. „Archiv für Naturgeschichte”. 5 (1), s. 305, 1839. (niem.). 
  4. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 50. (niem.).
  5. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 121–122. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 242. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  7. a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 860–862. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  8. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Barbastella. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
  9. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 545. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  10. Palmer 1904 ↓, s. 133.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 657.
  12. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
  13. V.V. Rosina, С.В. Крускоп & Y.A. Semenov. New Late Miocene plecotine bats (Chiroptera, Vespertilionidae: Plecotini) from Gritsev, Ukraine. „Palaeovertebrata”. 42 (1), s. 7, 2019. DOI: 10.18563/pv.42.1.e2. (ang.). 
  14. О. Wettstein-Westersheim. Drei neue fossile Fledermäuse und die diluvialen Kleinsäugerrestes im allgemeinen, aus der Drahenhöhle bei Mixnitz. „Sitzungsberichte der Österreichischen Akademie der Wissenschaften”. 7, s. 39—41, 1923. (niem.). 

Bibliografia

edytuj