Mons Hadley
Mons Hadley – masyw w północnej części Montes Apenninus, pasma leżącego na północnej półkuli Księżyca. Góra wznosi się na wysokość 4,6 km, a maksymalna średnica przy podstawie to 25 km.
James Irwin i LRV z Apollo 15; Mons Hadley w tle | |
Ciało niebieskie | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
4600 m nad poziom odniesienia |
Położenie na mapie Księżyca | |
26°30′N 4°42′E/26,500000 4,700000 |
Na południowy zachód od Mons Hadley znajduje się dolina będąca miejscem lądowania Apollo 15, a jeszcze dalej w tym samym kierunku nieco mniejszy szczyt Mons Hadley Delta (δ) o wysokości około 3,5 km, którego współrzędne wynoszą ☾ 25,8°N 3,8°E/25,800000 3,800000. Na zachód od tych gór leży kręta Rima Hadley.
Nazwy tych miejsc upamiętniają Johna Hadleya.
Rima Hadley
edytujTa wijąca się dolina ciągnie się na północny wschód w kierunku góry Mons Hadley, od której przejęła nazwę. Jej współrzędne selenograficzne wynoszą ☾ 25,0°N 3,0°E/25,000000 3,000000, a średnica 80 km. Zaczyna się przy kraterze Béla, wydłużonej formacji o wielkiej osi skierowanej na północny zachód.
Pobliskie kratery
edytujCztery małe kratery w pobliżu doliny zostały nazwane przez MUA. Są one wymienione poniżej.
Krater | Współrzędne | Średnica | Pochodzenie nazwy |
---|---|---|---|
Béla | 24,7° N, 2,3° E | 11 × 2 km | węgierskie imię męskie |
Carlos | 24,9° N, 2,3° E | 4 km | hiszpańskie imię męskie |
Jomo | 24,4° N, 2,4° E | 7 km | afrykańskie imię męskie |
Taizo | 24,7° N, 2,2° E | 6 km | japońskie imię męskie |
Satelickie kratery
edytujStandardowo formacje te na mapach księżycowych oznacza się przez umieszczenie litery po tej stronie centralnego punktu krateru, która jest bliższa Mons Hadley.
Hadley | Szerokość | Długość | Średnica |
---|---|---|---|
C | 25,5° N | 2,8° E | 6 km |
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Andersson, L. E.; Whitaker, E. A., (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
- Blue, Jennifer (25 lipca 2007). of Planetary Nomenclature”. USGS. Dostęp 2007-08-05.
- Bussey, B.; Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-81528-2.
- Elijah E. Cocks , Who’s Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature, Josiah C. Cocks, wyd. 1st ed, Greensboro: Tudor Publishers, 1995, ISBN 0-936389-27-3, OCLC 32468980 .
- McDowell, Jonathan (15 lipca 2007). Nomenclature”. Jonathan’s Space Report. Dostęp 2007-10-24.
- Menzel, D. H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). on Lunar Nomenclature by The Working Group of Commission 17 of the IAU”. Space Science Reviews 12: 136.
- Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co.. ISBN 0-304-35469-4.
- Fred William Price , The Moon Observer’s Handbook, Cambridge [Cambridgeshire]: Cambridge University Press, 1988, ISBN 0-521-33500-0, OCLC 17548914 .
- Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 0-913135-17-8.
- Webb, Rev. T. W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6th revision ed.). Dover. ISBN 0-486-20917-2.
- Ewen Adair Whitaker , Mapping and Naming the Moon, Cambridge [England]: Cambridge University Press, 1999, ISBN 0-521-62248-4, OCLC 39633902 .
- Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 1-85233-193-3.