Wikipedia

Monika Pawłowska

polska polityczka, posłanka na Sejm RP IX i X kadencji

Monika Jolanta Pawłowska z domu Kominek, primo voto Kominek-Sahakyan[1] (ur. 15 czerwca 1983 w Rykach) – polska polityk i przedsiębiorca, posłanka na Sejm IX i X kadencji.

Monika Pawłowska
Ilustracja
Monika Pawłowska (2019)
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1983
Ryki

Zawód, zajęcie

polityk, przedsiębiorca

Alma Mater

Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie

Stanowisko

posłanka na Sejm IX i X kadencji (2019–2023, od 2024)

Partia

SLD, Wiosna, Porozumienie, PiS

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

W 2011 uzyskała licencjat ze stosunków międzynarodowych w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie[2]. Zawodowo pracowała na stanowiskach menedżerskich, prowadziła też własną działalność gospodarczą[3].

Kierowała biurem posłanki na Sejm RP, swojej ciotki Stanisławy Prządki. Należała do Sojuszu Lewicy Demokratycznej[4]. Była również wiceprzewodniczącą Forum Równych Szans i Praw Kobiet w województwie lubelskim, zainicjowała też powołanie Rady Kobiet przy prezydencie Puław[5][6]. W 2014 otwierała dęblińską listę kandydatów koalicji SLD Lewica Razem do rady powiatu ryckiego, jednak nie uzyskała mandatu[7]. W 2015 wycofała się z działalności partyjnej[4].

W 2019 zaangażowała się działalność polityczną w ramach partii Wiosna, została jej koordynatorką w województwie lubelskim. Z jej działaniami wiąże się oskarżenie o mobbing ze strony działacza młodzieżówki Przedwiośnie[8] (sąd koleżeński Wiosny uznał jej słownictwo za niewłaściwe, udzielił upomnienia, nie stwierdził natomiast znamion mobbingu[9]). W tym samym roku bezskutecznie kandydowała do Parlamentu Europejskiego w okręgu lubelskim, otrzymując 4426 głosów[10]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku uzyskała mandat posłanki na Sejm RP IX kadencji w okręgu chełmskim. Kandydowała z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej (w ramach porozumienia partii lewicowych), zdobywając 12 916 głosów[11]. W Sejmie została członkinią Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, a także wiceprzewodniczącą dwóch podkomisji stałych (do spraw społecznych w wojsku i do spraw polskiego przemysłu obronnego oraz modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP)[12]. W listopadzie 2019 została wybrana na wiceprzewodniczącą klubu parlamentarnego Lewicy[13]. W marcu 2021 opuściła ten klub i Wiosnę, przechodząc do Porozumienia i zostając posłanką niezrzeszoną[14]. W sierpniu tegoż roku współtworzyła nowo powstałe koło parlamentarne swojej partii[15]. 30 września 2021 poinformowała o opuszczeniu Porozumienia, ponownie zostając posłanką niezrzeszoną[16]. Dzień później poinformowała o przystąpieniu do klubu parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości[17], później została również członkinią tej partii[18]. W wyborach w 2023 nie uzyskała poselskiej reelekcji (dostała 10 789 głosów, zajmując pierwsze niemandatowe miejsce na okręgowej liście PiS)[18]. W lutym 2024 złożyła oświadczenie o objęciu mandatu posła X kadencji w miejsce Mariusza Kamińskiego[19]. Ślubowanie złożyła 6 marca 2024. Została posłanką niezrzeszoną[2], a w czerwcu 2024 dołączyła do klubu parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości[20]. Zasiadła w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Obrony Narodowej[2].

Wyniki wyborcze

edytuj
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2014 SLD Lewica Razem Rada Powiatu Ryckiego V kadencji nr 1 63 (1,14%) [7]
2019 Wiosna Parlament Europejski IX kadencji nr 8 4426 (0,60%) [10]
2019 Sojusz Lewicy Demokratycznej Sejm IX kadencji nr 7 12 916 (3,22%) [11]
2023 Prawo i Sprawiedliwość Sejm X kadencji 10 789 (2,36%) [18][a]

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Mandat posłanki X kadencji objęła w 2024[2].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-11-14].
  2. ↑ a b c d Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2024-07-28].
  3. ↑ Monika Pawłowska. monikapawlowska.com. [dostęp 2019-10-17].
  4. ↑ a b Anna Dryjańska: Zdrada i kara. Oto kulisy transferu posłanki Moniki Pawłowskiej z Lewicy do PiS. natemat.pl, 18 października 2021. [dostęp 2021-10-18].
  5. ↑ Monika Pawłowska. wiosnabiedronia.pl. [dostęp 2019-10-17].
  6. ↑ Monika Pawłowska – wybory 2019: kandydat na posła w: okręg nr 7 (Chełm). wnp.pl. [dostęp 2019-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-17)].
  7. ↑ a b Wybory samorządowe 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-10-18].
  8. ↑ Adam Nowiński: „Zostałem sku...wiony”. Młody działacz Wiosny twierdzi, że padł ofiarą mobbingu. natemat.pl, 9 maja 2019. [dostęp 2019-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-12)].
  9. ↑ Mobbing w Wiośnie? Sąd koleżeński wydał wyrok. wprost.pl, 13 lipca 2019. [dostęp 2019-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-14)].
  10. ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-03-21].
  11. ↑ a b Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2021-03-21].
  12. ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2024-03-06].
  13. ↑ Gawkowski szefem klubu Lewicy, Czarzasty kandydatem na wicemarszałka Sejmu. rmf24.pl, 6 listopada 2019. [dostęp 2019-11-08].
  14. ↑ Transferowy hit. Posłanka Lewicy z lubelskiego idzie do Gowina. dziennikwschodni.pl, 21 marca 2021. [dostęp 2021-03-21].
  15. ↑ Barbara Bodalska: Partia Gowina założyła koło parlamentarne. „Od dziś Porozumienie idzie własną drogą”. euractiv.pl, 13 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-13].
  16. ↑ Monika Pawłowska porzuca Porozumienie Gowina. Była tam pół roku. rp.pl, 30 września 2021. [dostęp 2021-09-30].
  17. ↑ Posłanka Monika Pawłowska: podjęłam decyzję o wstąpieniu do klubu PiS. pap.pl, 1 października 2021. [dostęp 2021-10-01].
  18. ↑ a b c Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2023. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-01-10].
  19. ↑ Pawłowska objęła mandat poselski po Mariuszu Kamińskim. Jest reakcja PiS. tvn24.pl, 20 lutego 2024. [dostęp 2024-02-20].
  20. ↑ Adam Zygiel: PiS powiększa szeregi. Przyjął „wyklętą” posłankę. wp.pl, 26 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-26].
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Monika_Pawłowska&oldid=74421883”