Monika Brewczak
Monika Julita Brewczak z domu Waliszko (ur. 7 listopada 1974 w Krośnie) – polska wokalistka, multiinstrumentalistka, dyrygent, chórmistrz, kompozytor, doktor sztuk muzycznych, wykładowca akademicki, radna Sejmiku Województwa Podkarpackiego.
Życiorys
edytujUrodziła się 7 listopada 1974 w Krośnie w rodzinie Waliszko[1][2]. W dzieciństwie i młodości śpiewała w szkołach, scholach, oazach, a podczas studiów w chórze studenckim, Zespole Muzyki Dawnej „Conzonanza”, zespole muzyki żydowskiej i we własnej grupie „Cor Tuum”[3][4]. W 1997 ukończyła studia magisterskie w zakresie wychowania muzycznego na Wydziale Wychowania Muzycznego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu[5][6][2]. Na tej uczelni w tym samym roku została absolwentką muzykoterapii w Międzywydziałowym Studium Muzykoterapii, a w 2004 ukończyła kurs pedagogiczny w zakresie nauczania emisji głosu[2][5][6]. Odbyła studia podyplomowe w zakresie: emisji głosu na Wydziale Dyrygentury Chóralnej i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy (2004), pedagogiki kształcenia słuchu na Wydziale Edukacji Muzycznej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie (2006), logopedii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi (2006)[5][6]. 20 czerwca 2011 na Wydziale Dyrygentury, Jazzu i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych w dyscyplinie dyrygentura[7][5][6]. W 2012 ukończyła podyplomowe mistrzowskie studia wokalne na Wydziale Wokalnym Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie[5].
Po wyjściu za mąż zamieszkała w Sanoku[3]. Tam podjęła pracę w Sanockim Domu Kultury[4]. Do 2004 była nauczycielem przedmiotów teoretycznych w Sekcji Teorii Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Wandy Kossakowej w Sanoku[3][8][2]. W późniejszych latach została nauczycielem dyplomowanym w sanockiej PSM[9]. Została starszym wykładowcą w Instytucie Społeczno-Artystycznym Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku, a po przekształceniu jednostki objęła posadę adiunkta w Zakładzie Edukacji Artystycznej w Zakresie Sztuki Muzycznej i Zakładzie Pedagogiki w Instytucie Społeczno-Artystycznym Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku[7][6].
Założycielka i kierownik artystyczna, aranżer, chórmistrz Zespołu Wokalnego „Soul” (powstały we wrześniu 1997 przy SDK i działający tam przez siedem lat, a od 2004 przy parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku)[3][4][10][5][11]), koncertującego w Polsce i za granicą oraz wielokrotnie nagradzanego[4][12][2]. Równolegle utworzyła także Dziecięcy Zespół Wokalny „Souliki”, którego także została dyrygentem (działający przy PSM w Sanoku)[5][13]. Prowadzi także Zespół Wokalny „Animato” (funkcjonujący przy PSM w Sanoku)[14] oraz Młodzieżową Diakonię Muzyczną Archidiecezji Przemyskiej (powstała w 1996)[15], w której jest też solistką (sopran piccolo)[16]. Została także opiekunem Chóru Mieszanego „Sonores”[17]. W zakresie działalności z zespołami muzycznymi jako wokalistka, multiinstrumentalistka, kompozytorka i autorka tekstów, tworzy zarówno muzykę jak i słowa utworów[9] (np. pieśni „Uwierz Polsko” w wykonaniu grupy Soul[18]).
W wyborach samorządowych wyborach samorządowych 2018 startowała z listy Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość do Sejmiku Województwa Podkarpackiego VI kadencji (2018–2023), uzyskała 5199 głosów i nie zdobyła mandatu[19]. Rok później, po rezygnacji wybranej do Sejmu RP Marii Kurowskiej, objęła mandat radnej Sejmiku, a ślubowanie złożyła 28 października 2019[20][21].
Zamężna z Markiem, ma trzech synów[potrzebny przypis]: Mateusza[3][4], Michała i Maksymiliana[potrzebny przypis].
Dyskografia
edytuj- Kolędy[6]
- Soul a cappella[6]
- Dźwinga Lwów – Soul Sanok[6]
- Sanoccy muzycy śpiewają kolędy[6]
- Souliki – kolędy (wraz z zespołem Souliki)[6]
- Uwierz Polsko (wraz z zespołem Soul)[6]
- W Jego Imię idź (wraz z Diakonią Muzyczną Archidiecezji Przemyskiej)[6]
- Dla Przyjaciół 1 oraz Dla Przyjaciół 2 (wraz z Zespołem Wokalnym PGNiG)[6]
- A może tak (wraz z zespołem A Może Tak)[6]
- Śpiewaj Panu nową pieśń (opracowanie śpiewnika)[6][15]
Odznaczenia
edytuj- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2002)[9]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2007)[9]
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2012)[22][9]
- Benemerenti (2012, przyznany za pontyfikatu papieża Benedykta XVI)[9][15]
- Odznaka Honorowa Sybiraka oraz Dyplom Uznania „za bezinteresowne wspieranie działalności społeczności sybirackiej, rozumienie jej potrzeb i zaangażowanie w udzielenie pomocy oraz realizację idei sybirackich” (2016)[23]
- Brązowy Krzyż Zasługi (2018, nadany przez prezydenta RP Andrzeja Dudę „za zasługi dla kultury i oświaty”)[24][25][9]
- Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości (2018)[26][9]
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2022, w dziedzinie szkolnictwo artystyczne)[27]
- Brązowa odznaka honorowa TG „Sokół” w Sanoku (2017)[28]
Nagrody
edytuj- Nagroda Miasta Sanoka – trzykrotnie:
- Nagroda Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej (trzykrotnie: 2008, 2014 „w uznaniu za wybitne osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze”, 2017)[38][9]
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska (2008, przyznana przez Pawła Adamowicza)[9]
- Nagroda indywidualna Zarządu Województwa Podkarpackiego (dwukrotnie: 2008, 2018)[9][39]
- Nagroda dla najlepszego dyrygenta IV Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego „Mundus Cantat Sopot 2008”[40]
- Dyplom Honorowego Członka Sanockiego Towarzystwa Muzycznego (2016)[41]
- Statuetka „Sierżant Michał” za szczególne zasługi dla środowiska policyjnego województwa podkarpackiego (2019)[42]
Przypisy
edytuj- ↑ Oświadczenie majątkowe radnego województwa. bip.podkarpackie.pl, 2020. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ a b c d e Oberc 2014 ↓, s. 542.
- ↑ a b c d e Ziobro 2000 ↓, s. 9.
- ↑ a b c d e Kozimor 2007 ↓, s. 4.
- ↑ a b c d e f g Dyrygent. souliki.esanok.pl. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Monika Brewczak. up-sanok.edu.pl. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ a b Dr Monika Brewczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-07-31] .
- ↑ Kronika PSM 2017 ↓, s. 25, 28.
- ↑ a b c d e f g h i j k Spotkanie z cyklu „Gdańskie rozmowy o chóralistyce”: dr Monika Brewczak. amuz.gda.pl, 2022. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Nagroda Miasta Sanoka. W: Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 82. ISBN 83-909787-3-3.
- ↑ Tomasz Majdosz: Złota Monika Brewczak nominowana do nagrody marszałka województwa podkarpackiego. korsosanockie.pl, 2018-07-15. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Kronika PSM 2017 ↓, s. 110, 119, 137, 153, 178, 188.
- ↑ Kronika PSM 2017 ↓, s. 482.
- ↑ Kronika PSM 2017 ↓, s. 117, 121, 128, 211.
- ↑ a b c Oberc 2014 ↓, s. 543.
- ↑ Diakonia Muzyczna Archidiecezji Przemyskiej. vymaps.com. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Odznaczenia dla twórców i ludzi kultury podczas Międzynarodowego Triennale Malarstwa Regionu Karpat – Srebrny Czworokąt 2021. gov.pl, 2022-02-05. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Uwierz Polsko Soul Sanok. youtube.com, 2016-11-08. [dostęp 2022-08-01].
- ↑ Sejmik Województwa Podkarpackiego – Wyniki wyborów. wybory2018.pkw.gov.pl. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Sanoczanka zasiądzie w sejmiku wojewódzkim. supernowosci24.pl, 2019-10-15. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Alina Bosak: Nowi radni w sejmiku wojewódzkim. Co z piątym członkiem zarządu?. biznesistyl.pl, 2019-10-28. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Marian Struś. Ambasadorowie polskiej kultury. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41, s. 5, 19 października 2012.
- ↑ aes. Oskarżeni o wierność. „Tygodnik Sanocki”. Nr 11, s. 5, 18 marca 2016.
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 1135.
- ↑ Dr Monika Brewczak z Brązowym Krzyżem Zasługi. up-sanok.edu.pl, 2018-12-13. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Uroczystość wręczenia „Medali 100-lecia Odzyskania Niepodległości”. rzeszow.uw.gov.pl, 2018-11-27. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ ista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ 150 lat Sokoła. sokolsanok.pl, 2017-06-15. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Joanna Kozimor. Laureaci Nagród Miasta Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 23, s. 6, 7 czerwca 2002.
- ↑ Artur Olechniewicz – bibliografia. muzeum.sanok.pl. [dostęp 2015-05-18].
- ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 429, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
- ↑ Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 241, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Oberc 2014 ↓, s. 542–543.
- ↑ Marian Struś: Nagrody dla zasłużonych. nowiny24.pl, 2002-06-05. [dostęp 2015-12-25].
- ↑ Oberc 2014 ↓, s. 552.
- ↑ Uchwała Nr LIII/ 451/18 Rady Miasta Sanoka z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie przyznania Nagród Miasta Sanoka za szczególne osiągnięcia w dziedzinie „Kultura i Sztuka” w roku 2017. bip.um.sanok.pl, 2018-06-06. [dostęp 2018-06-29].
- ↑ Najlepsi docenieni i nagrodzeni. Rozdano Nagrody Miasta. sanok.pl, 2017-06-19. [dostęp 2018-06-29].
- ↑ Kronika PSM 2017 ↓, s. 21, 188.
- ↑ 20. Gala Nagród Zarządu Województwa Podkarpackiego. rzeszow.uw.gov.pl, 2018-06-29. [dostęp 2022-07-31].
- ↑ Kronika PSM 2017 ↓, s. 137.
- ↑ Kronika PSM 2017 ↓, s. 214.
- ↑ Statuetka Sierżanta Michała dla dr Moniki Brewczak. up-sanok.edu.pl, 2019-04-04. [dostęp 2022-07-31].
Bibliografia
edytuj- Jolanta Ziobro. Muzyka duszy jest mi bliska. „Tygodnik Sanocki”. Nr 8, s. 9, 25 lutego 2000.
- Joanna Kozimor. Mamy dla wszystkich otwarte serca. „Tygodnik Sanocki”. Nr 2, s. 4, 12 stycznia 2007.
- Kronika 45-lecia PSM I i II st. w Sanoku 1.09.1972 – 31.08.2017. Sanok: 2017, s. 1-510.
- Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 523–566, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.