Monika Brewczak

polska muzyk, wokalistka, multiinstrumentalistka, dyrygent, chórmistrz, kompozytor, doktor sztuk muzycznych, wykładowca akademicki, radna Sejmiku

Monika Julita Brewczak z domu Waliszko (ur. 7 listopada 1974 w Krośnie) – polska wokalistka, multiinstrumentalistka, dyrygent, chórmistrz, kompozytor, doktor sztuk muzycznych, wykładowca akademicki, radna Sejmiku Województwa Podkarpackiego.

Monika Brewczak
Ilustracja
Monika Brewczak (2023)
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1974
Krosno

Pochodzenie

polskie

Typ głosu

sopran

Zawód

nauczyciel, wykładowca

Zespoły
Conzonanza, Cor Tuum, Soul, Souliki, Animato, Młodzieżowa Diakonia Muzyczna Archidiecezji Przemyskiej, Sonores
Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” Odznaka Honorowa Sybiraka Medal Benemerenti
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości

Życiorys

edytuj
 
Monika Brewczak podczas występu w Strachocinie (2017)
 
Monika Brewczak z zespołem „Souliki” (2014)

Urodziła się 7 listopada 1974 w Krośnie w rodzinie Waliszko[1][2]. W dzieciństwie i młodości śpiewała w szkołach, scholach, oazach, a podczas studiów w chórze studenckim, Zespole Muzyki Dawnej „Conzonanza”, zespole muzyki żydowskiej i we własnej grupie „Cor Tuum”[3][4]. W 1997 ukończyła studia magisterskie w zakresie wychowania muzycznego na Wydziale Wychowania Muzycznego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu[5][6][2]. Na tej uczelni w tym samym roku została absolwentką muzykoterapii w Międzywydziałowym Studium Muzykoterapii, a w 2004 ukończyła kurs pedagogiczny w zakresie nauczania emisji głosu[2][5][6]. Odbyła studia podyplomowe w zakresie: emisji głosu na Wydziale Dyrygentury Chóralnej i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy (2004), pedagogiki kształcenia słuchu na Wydziale Edukacji Muzycznej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie (2006), logopedii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi (2006)[5][6]. 20 czerwca 2011 na Wydziale Dyrygentury, Jazzu i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych w dyscyplinie dyrygentura[7][5][6]. W 2012 ukończyła podyplomowe mistrzowskie studia wokalne na Wydziale Wokalnym Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie[5].

Po wyjściu za mąż zamieszkała w Sanoku[3]. Tam podjęła pracę w Sanockim Domu Kultury[4]. Do 2004 była nauczycielem przedmiotów teoretycznych w Sekcji Teorii Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Wandy Kossakowej w Sanoku[3][8][2]. W późniejszych latach została nauczycielem dyplomowanym w sanockiej PSM[9]. Została starszym wykładowcą w Instytucie Społeczno-Artystycznym Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku, a po przekształceniu jednostki objęła posadę adiunkta w Zakładzie Edukacji Artystycznej w Zakresie Sztuki Muzycznej i Zakładzie Pedagogiki w Instytucie Społeczno-Artystycznym Uczelni Państwowej im. Jana Grodka w Sanoku[7][6].

Założycielka i kierownik artystyczna, aranżer, chórmistrz Zespołu Wokalnego „Soul” (powstały we wrześniu 1997 przy SDK i działający tam przez siedem lat, a od 2004 przy parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku)[3][4][10][5][11]), koncertującego w Polsce i za granicą oraz wielokrotnie nagradzanego[4][12][2]. Równolegle utworzyła także Dziecięcy Zespół Wokalny „Souliki”, którego także została dyrygentem (działający przy PSM w Sanoku)[5][13]. Prowadzi także Zespół Wokalny „Animato” (funkcjonujący przy PSM w Sanoku)[14] oraz Młodzieżową Diakonię Muzyczną Archidiecezji Przemyskiej (powstała w 1996)[15], w której jest też solistką (sopran piccolo)[16]. Została także opiekunem Chóru Mieszanego „Sonores”[17]. W zakresie działalności z zespołami muzycznymi jako wokalistka, multiinstrumentalistka, kompozytorka i autorka tekstów, tworzy zarówno muzykę jak i słowa utworów[9] (np. pieśni „Uwierz Polsko” w wykonaniu grupy Soul[18]).

W wyborach samorządowych wyborach samorządowych 2018 startowała z listy Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość do Sejmiku Województwa Podkarpackiego VI kadencji (2018–2023), uzyskała 5199 głosów i nie zdobyła mandatu[19]. Rok później, po rezygnacji wybranej do Sejmu RP Marii Kurowskiej, objęła mandat radnej Sejmiku, a ślubowanie złożyła 28 października 2019[20][21].

Zamężna z Markiem, ma trzech synów[potrzebny przypis]: Mateusza[3][4], Michała i Maksymiliana[potrzebny przypis].

Dyskografia

edytuj
  • Kolędy[6]
  • Soul a cappella[6]
  • Dźwinga Lwów – Soul Sanok[6]
  • Sanoccy muzycy śpiewają kolędy[6]
  • Souliki – kolędy (wraz z zespołem Souliki)[6]
  • Uwierz Polsko (wraz z zespołem Soul)[6]
  • W Jego Imię idź (wraz z Diakonią Muzyczną Archidiecezji Przemyskiej)[6]
  • Dla Przyjaciół 1 oraz Dla Przyjaciół 2 (wraz z Zespołem Wokalnym PGNiG)[6]
  • A może tak (wraz z zespołem A Może Tak)[6]
  • Śpiewaj Panu nową pieśń (opracowanie śpiewnika)[6][15]

Odznaczenia

edytuj

Nagrody

edytuj
  • Nagroda Miasta Sanoka – trzykrotnie:
    • za rok 2001 w dziedzinie kultury i sztuki (wspólnie z Zespołem Wokalnym „Soul”)[29][30][31][32][33][34]
    • za rok 2006 w dziedzinie upowszechniania kultury i sztuki (wspólnie z Zespołem Wokalnym „Soul”)[35]
    • za rok 2017 w dziedzinie kultura i sztuka (indywidualnie)[36][37]
  • Nagroda Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej (trzykrotnie: 2008, 2014 „w uznaniu za wybitne osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze”, 2017)[38][9]
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska (2008, przyznana przez Pawła Adamowicza)[9]
  • Nagroda indywidualna Zarządu Województwa Podkarpackiego (dwukrotnie: 2008, 2018)[9][39]
  • Nagroda dla najlepszego dyrygenta IV Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego „Mundus Cantat Sopot 2008”[40]
  • Dyplom Honorowego Członka Sanockiego Towarzystwa Muzycznego (2016)[41]
  • Statuetka „Sierżant Michał” za szczególne zasługi dla środowiska policyjnego województwa podkarpackiego (2019)[42]

Przypisy

edytuj
  1. Oświadczenie majątkowe radnego województwa. bip.podkarpackie.pl, 2020. [dostęp 2022-07-31].
  2. a b c d e Oberc 2014 ↓, s. 542.
  3. a b c d e Ziobro 2000 ↓, s. 9.
  4. a b c d e Kozimor 2007 ↓, s. 4.
  5. a b c d e f g Dyrygent. souliki.esanok.pl. [dostęp 2022-07-31].
  6. a b c d e f g h i j k l m n o Monika Brewczak. up-sanok.edu.pl. [dostęp 2022-07-31].
  7. a b Dr Monika Brewczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-07-31].
  8. Kronika PSM 2017 ↓, s. 25, 28.
  9. a b c d e f g h i j k Spotkanie z cyklu „Gdańskie rozmowy o chóralistyce”: dr Monika Brewczak. amuz.gda.pl, 2022. [dostęp 2022-07-31].
  10. Nagroda Miasta Sanoka. W: Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 82. ISBN 83-909787-3-3.
  11. Tomasz Majdosz: Złota Monika Brewczak nominowana do nagrody marszałka województwa podkarpackiego. korsosanockie.pl, 2018-07-15. [dostęp 2022-07-31].
  12. Kronika PSM 2017 ↓, s. 110, 119, 137, 153, 178, 188.
  13. Kronika PSM 2017 ↓, s. 482.
  14. Kronika PSM 2017 ↓, s. 117, 121, 128, 211.
  15. a b c Oberc 2014 ↓, s. 543.
  16. Diakonia Muzyczna Archidiecezji Przemyskiej. vymaps.com. [dostęp 2022-07-31].
  17. Odznaczenia dla twórców i ludzi kultury podczas Międzynarodowego Triennale Malarstwa Regionu Karpat – Srebrny Czworokąt 2021. gov.pl, 2022-02-05. [dostęp 2022-07-31].
  18. Uwierz Polsko Soul Sanok. youtube.com, 2016-11-08. [dostęp 2022-08-01].
  19. Sejmik Województwa Podkarpackiego – Wyniki wyborów. wybory2018.pkw.gov.pl. [dostęp 2022-07-31].
  20. Sanoczanka zasiądzie w sejmiku wojewódzkim. supernowosci24.pl, 2019-10-15. [dostęp 2022-07-31].
  21. Alina Bosak: Nowi radni w sejmiku wojewódzkim. Co z piątym członkiem zarządu?. biznesistyl.pl, 2019-10-28. [dostęp 2022-07-31].
  22. Marian Struś. Ambasadorowie polskiej kultury. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41, s. 5, 19 października 2012. 
  23. aes. Oskarżeni o wierność. „Tygodnik Sanocki”. Nr 11, s. 5, 18 marca 2016. 
  24. M.P. z 2018 r. poz. 1135.
  25. Dr Monika Brewczak z Brązowym Krzyżem Zasługi. up-sanok.edu.pl, 2018-12-13. [dostęp 2022-07-31].
  26. Uroczystość wręczenia „Medali 100-lecia Odzyskania Niepodległości”. rzeszow.uw.gov.pl, 2018-11-27. [dostęp 2022-07-31].
  27. ista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2022-07-31].
  28. 150 lat Sokoła. sokolsanok.pl, 2017-06-15. [dostęp 2022-07-31].
  29. Joanna Kozimor. Laureaci Nagród Miasta Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 23, s. 6, 7 czerwca 2002. 
  30. Artur Olechniewicz – bibliografia. muzeum.sanok.pl. [dostęp 2015-05-18].
  31. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 429, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  32. Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 241, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  33. Oberc 2014 ↓, s. 542–543.
  34. Marian Struś: Nagrody dla zasłużonych. nowiny24.pl, 2002-06-05. [dostęp 2015-12-25].
  35. Oberc 2014 ↓, s. 552.
  36. Uchwała Nr LIII/ 451/18 Rady Miasta Sanoka z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie przyznania Nagród Miasta Sanoka za szczególne osiągnięcia w dziedzinie „Kultura i Sztuka” w roku 2017. bip.um.sanok.pl, 2018-06-06. [dostęp 2018-06-29].
  37. Najlepsi docenieni i nagrodzeni. Rozdano Nagrody Miasta. sanok.pl, 2017-06-19. [dostęp 2018-06-29].
  38. Kronika PSM 2017 ↓, s. 21, 188.
  39. 20. Gala Nagród Zarządu Województwa Podkarpackiego. rzeszow.uw.gov.pl, 2018-06-29. [dostęp 2022-07-31].
  40. Kronika PSM 2017 ↓, s. 137.
  41. Kronika PSM 2017 ↓, s. 214.
  42. Statuetka Sierżanta Michała dla dr Moniki Brewczak. up-sanok.edu.pl, 2019-04-04. [dostęp 2022-07-31].

Bibliografia

edytuj