Mojka
Mojka (ros. Мойка) – skanalizowana rzeka o długości 5 km i szerokości 40 m, będąca odnogą Fontanki, przepływająca przez centrum Petersburga. Początkowo znana była pod iżorską nazwą Mja oznaczającą muł, błoto.
 Widok na rzekę Mojka ze strony Zielonego Mostu na Newskim Prospekcie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Miasto wydzielone | |
| Rzeka | |
| Długość | 5 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Fontanka |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Newa |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Petersburga  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
Wypływa z rzeki Fontanka, nieopodal Ogrodu Letniego; przepływa obok Pola Marsowego, przecina Newski Prospekt i Kanał Kriukowa, aby ostatecznie zakończyć swój bieg wpadając do Newy.
W bezpośrednim sąsiedztwie rzeki znajduje się wiele ważnych zabytków architektury z XVIII wieku, m.in.: Pałac Stroganowów, gmach Sztabu Generalnego, Pałac Jusupowa, Pałac Razumowskiego, Łuk Nowej Holandii, Zamek Michajłowski oraz ostatnie miejsce zamieszkania i muzeum Aleksandra Puszkina.
W 1711 roku car Piotr I Wielki polecił umocnić brzegi rzeki. W 1715 roku Kanał Kriukowa połączył Mojkę z Fontanką, co spowodowało naturalne oczyszczenie się tej pierwszej. Postanowiono wówczas zmienić nazwę z Mja na Mojka (ta druga nazwa ma związek z pochodzi od rosyjskiego przymiotnika oznaczającego "prać").
W 1736 roku wybudowano pierwszą drewnianą kładkę. Początkowo rzekę przecinały cztery mosty: Niebieski, Zielony, Żółty oraz Czerwony. Posiadający około 97 metrów szerokości Niebieski Most, obecnie ledwie widoczny z Placu Św. Izaaka, pozostaje w dalszym ciągu najszerszym mostem w całym mieście.
Obecnie na rzece znajduje się 15 mostów. Większość z nich posiada dużą wartość historyczną i artystyczną.
- Zielony Most (ros. Зелёный мост, 1806–1808, autorstwa Williama Heste);
- Czerwony Most (ros. Красный мост, 1808–1814, autorstwa Williama Heste);
- Most Pocełujewa (ros. Поцелуев мост, 1808–1816, autorstwa Williama Heste);
- Niebieski Most (ros. Синий мост, 1818, 1842–1843, autorstwa Williama Heste i George Adama);
- Most Pocztowy (ros. Почтамтский мост, 1823–1824, autorstwa Wilhelma von Traitteur);
- Most Wielkostajenny (ros. Большой Конюшенный мост, 1828, autorstwa George Adama);
- Most Potrójny (ros. Тройной мост, 1829–1831, autorstwa George Adama i Wilhelm von Traitteur);
- Most Pierwszych Inżynierów (ros. Первый Инженерный мост, 1824–1825, autorstwa George Adama i Wilhelma von Traitteur);
- Pierwszy Most Sadowy (ros. 1-й Садовый мост, 1835–1836, autorstwa Pierre Dominique Bazaine);
- Most Piewczeskij (ros. Певческий мост, 1839–1840, autorstwa George Adama).
Bibliografia
edytuj- Канн П. Я. Прогулки по Петербургу: Вдоль Мойки, Фонтанки, Садовой. St. Petersburg, 1994.