Mlądz (Otwock)
Mlądz – część miasta Otwock. Leży w północnej części miasta, przy granicy z Emowem (Mądralinem). Obszar ten zamieszkuje około 2000 mieszkańców; leży nad rzeką Świder.
część miasta Otwocka | |
Most w Mlądzu na rzece Świder | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Miasto | |
W granicach Otwocka |
1 stycznia 1958 |
SIMC |
0921361[1] |
Populacja (1943) • liczba ludności |
|
Strefa numeracyjna |
22 |
Kod pocztowy |
05-400 |
Tablice rejestracyjne |
WOT |
Położenie na mapie Otwocka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu otwockiego | |
52°08′24″N 21°17′20″E/52,140000 21,288889 |
Historia
edytujNajstarsze ślady człowieka w tym rejonie datowane są na okres halsztacki i lateński. Z obydwóch okresów pochodzą groby kloszowe, odkryte na terenie Mlądza[2].
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[3].
Dziedzice wsi Mlądz:
...”Jakób, dziedzic wsi Mlądz, miał synów, Franciszka i Gabryela; po Franciszku z Anny Glinieckiej synowie: Andrzej, Marcin, Prandota, żonaty z Jadwigą Przedworską 1607 rok, Waleryan i Wojciech, dziedzic części wsi Mlądz 1591 rok i z nich Marcin pozostawił syna Franciszka, żonatego z Agnieszką Borowską, a Waleryan miał córki: Annę, Helenę, Krystynę żonę Tomasza Parolewicza- Wasieńczeweicza, Zofię i syna Aleksandra..., Po Jakóbie córka Jadwiga za Floryanem Miastkowskim 1590 roku i syn Krzysztof. Anna, żona Jarosława Łukomskiego, podkomorzego lidzkiego 1590 roku. Po Macieju synowie Andrzej i Piotr, dziedzice na Mlądzu i Woli Mlądzkiej i z nich Andrzej zapisał 1597 roku dożywocie żonie Zofii Oczkównie”[4].
Mlądz był jedną spośród 718 wsi, zaznaczonych na mapach dawnego województwa mazowieckiego z drugiej połowy XVI wieku. Należał do drobnej szlachty folwarcznej. Nazwa nawiązuje do młyna mielącego zboże. W 1958 został przyłączony do Otwocka[2].
Historia administracyjna
edytujW latach 1867–1952 wieś w gminie Wiązowna. W 1921 roku Mlądz liczył 523 stałych mieszkańców[5].
20 października 1933 utworzono gromadę Mlądz w granicach gminy Wiązowna, składającą się z wsi Mlądz, kolonii Topolin, kolonii Kilińskie, kolonii Teklin, kolonii Prima, kolonii Moje Złotko, kolonii Torczynek, kolonii Ziemin, kolonii Kochowo, kolonii Longinówka i kolonii Sokół[6].
Podczas II wojny światowej w Generalnym Gubernatorstwie, w dystrykcie warszawskim. W 1943 gromada Mlądz liczyła 1009 mieszkańców[7].
1 lipca 1952, w związku z likwidacją powiatu warszawskiego, gminę Wiązowna (z Mlądzem) włączono do nowo utworzonego powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock, gdzie gmina ta została przekształcona w jedną z jego ośmiu jednostek składowych – dzielnicę Wiązowna[8]. Jedynie mała część gromady Mlądz (osiedle Teklin) została włączona do miasta Otwocka w tymże powiecie[9].
Dzielnica Wiązowna przetrwała do końca 1957 roku, czyli do chwili zniesienia powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock i przekształcenia go w powiat otwocki. 1 stycznia 1958 ze zniesionej dzielnicy Wiązowna (którą równocześnie przekształcono w gromadę Wiązowna) wyłączono Mlądz i włączono go do miasta Otwocka[10], przez co Mlądz stał się integralną częścią miasta.
Kultura i religia
edytujW Mlądzu znajduje się:
- Otwockie Centrum Kultury Mlądz, przy którym działa Ludowy Zespół Pieśni i Tańca „Mlądz”, odnoszący znaczne sukcesy na ogólnopolskich festiwalach muzyki ludowej;
- Biblioteka miejska, filia nr 5 w Otwocku;
- Rekonstrukcja chaty regionalnej z końca XIX w.;
- Parafia i kościół pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy z relikwiami Św. Ojca Pio oraz św. Faustyny Kowalskiej.
Przy kościele zbudowanym w latach 90. XX w. przez pierwszego proboszcza ks. Bogdana Stelmacha działają różne organizacje (meeting AA, schola dziecięca itp.).
Oświata
edytuj- szkoła podstawowa nr 7 im. Batalionu „Zośka”,
- Przedszkole nr 20 wraz z zerówką.
Spis ulic
edytuj- Bociania,
- Jabłońska,
- Koralowa,
- Krecia,
- Kręta,
- Laskowa (kościół pw. MB Nieustającej Pomocy),
- Majowa (przedszkole nr 20, Otwockie Centrum Kultury Mlądz),
- Mlądzka,
- Młynarska,
- Mostowa (Szkoła Podstawowa nr 1 www.mladz.edu.pl),
- Ogrodnicza,
- Papuzia,
- Pąkowa,
- Rzeczna,
- Szyszkowa,
- Śliska,
- Zagajnikowa,
- Żabia,
- Żurawia.
Zabytki
edytuj- Przydrożny krzyż z początków XX w.;
- Ruiny fundamentów młyna z XIX w.
Przypisy
edytuj- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). GUS. [dostęp 2021-01-09].
- ↑ a b Jacek Kałuszko, Paweł Ajdacki: Otwock i okolice. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-49-X.
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
- ↑ Seweryn Uruski , Adam Amilkar Kosiński , Aleksander Włodarski , Rodzina: herbarz szlachty polskiej .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 1 : m.st. Warszawa i Województwo warszawskie (s. 194).
- ↑ Warszawski Dziennik Wojewódzki: dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136.
- ↑ Gemeinde- und Dorfverzeichnis für das Generalgouvernement (1943).
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185.
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 181.
- ↑ Dz.U. z 1957 r. nr 39, poz. 176.