Misja „sui iuris” Tadżykistanu

Misja „sui iuris” Tadżykistanu
Рисолати 'Суи Иурис' дар Тоҷикистон
Państwo	Tadżykistan
Siedziba	Duszanbe; Кӯчаи Титова 10, 734012
Data powołania	29 września 1997
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Podległa bezpośrednio	Stolicy Apostolskiej
Kościół parafialny	św. Józefa
Administrator apostolski	Pedro Ramiro López IVE
	Dane statystyczne (2020)
Liczba wiernych	150
Liczba kapłanów; • w tym diecezjalnych; • w tym zakonnych	4; 0; 4
Liczba osób zakonnych	12 (w tym 8 sióstr zakonnych)
Liczba parafii	2
Powierzchnia	143,100 km²
	; Mapa Misji „Sui Iuris”
	38°33′N 68°48′E/38,550000 68,800000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Misja „sui iuris” Tadżykistanu (łac. Mission „sui iuris” Tadzikistanianus; ros. Миссия „sui iuris” Таджикистан) – samodzielna jednostka terytorialna dla katolików obrządku łacińskiego oraz jednostka podziału administracyjnego Kościoła katolickiego w Tadżykistanie, obejmująca swoim zasięgiem cały kraj^[1]. Utworzona 29 września 1997 przez Jana Pawła II. Siedziba superiora znajduje się przy Kościele parafialnym św. Józefa w Duszanbe.

Historia

Wspólnota katolicka w Tadżykistanie zaczęła kształtować się od lat 40. XX wieku, kiedy to do tego kraju została deportowana ludność pochodzenia niemieckiego, ukraińskiego i litewskiego. Kościół katolicki w obawie przed represjami ze strony władz radzieckich działał w podziemiu. Dopiero w 1974 powstała pierwsza parafia katolicka w Duszanbe.

Upadek Związku Radzieckiego w 1991 i ogłoszenie niepodległości przez Tadżykistan spowodowało całkowite wyjście Kościoła z podziemia, na skutek tego terytorium zostało podporządkowane administraturze apostolskiej w Kazachstanie. 29 września 1997 papież Jan Paweł II wydzielił Tadżykistan z jej struktur, jako odrębną Misję „sui iuris”^[2].

Osobny artykuł: Superiorzy misji „sui iuris” Tadżykistanu.