Mirab Kiszmarija
Mirab Borisowicz Kiszmarija (ros. Мираб Борисович Кишмария; abch. Мираб Борис-иҧа Кишьмариа, Mirab Boris-ipa Kiszmaria; ur. 3 sierpnia 1961 w rejone Oczamczyrze) – abchaski polityk, minister obrony od 2007 roku, kandydat w wyborach prezydenckich w 2014 roku.
| |
| generał armii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1979–1981; 1987–1989 (Armia Radziecka) |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca wschodniego frontu abchaskiej armii (1992–1993) |
| Główne wojny i bitwy |
radziecka interwencja w Afganistanie, |
| Odznaczenia | |
   
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1961 |
|---|---|
| Minister obrony | |
| Okres |
od 26 czerwca 2007 |
| Poprzednik | |
Życiorys
edytujUrodził się 3 sierpnia 1961 roku w Oczamczyrze w Abchaskiej ASRR[1]. W latach 1979–1981 służył w Armii Radzieckiej i stacjonował w Czardżou[2]. W 1984 roku ukończył wyższą szkołę dowództwa wojskowego im. Iwana Koniewa w Ałma-Acie[1]. Od czerwca 1987 roku do lutego 1989 roku służył w 40. Armii Ograniczonego Kontyngentu Wojsk Radzieckich w Afganistanie. W kwietniu 1988 roku został dwukrotnie ranny[2]. W czerwcu tego samego roku został mianowany kapitanem, a w lipcu zastępcą dowódcy batalionu piechoty oraz otrzymał Order Czerwonej Gwiazdy[2].
W latach 1989–1992 pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Zajmował się wtedy tworzeniem służby bezpieczeństwa Abchazji[2]. Brał udział w wojnie w Abchazji od pierwszego dnia konfliktu. W sierpniu 1992 roku został dowódcą oddziału partyzanckiego[2]. Od grudnia był dowódcą frontu wschodniego[1]. We wrześniu 1993 roku połączył się z siłami frontu zachodniego. Podczas wojny domowej w Gruzji, w październiku 1993 r. na prośbę Zwiada Gamsachurdii wkroczył do Megrelii, gdzie pokonał siły Eduarda Szewardnadzego i zajął miasto Chobi[2].
Od listopada 1993 roku do sierpnia 1995 roku wiceminister obrony ds. szkolenia wojskowego, od sierpnia 1995 roku do czerwca 1996 roku pierwszy wiceminister obrony. W 2002 roku został współprzewodniczącym ruchu Amcachara zrzeszającego weteranów wojny z lat 1992–1993[3]. Od marca 2005 roku ponownie pełnił funkcję pierwszego wiceministra obrony, a od stycznia do czerwca 2007 roku pierwszego zastępcy ministra obrony oraz dowódcy sił lądowych Abchazji. 26 czerwca 2007 roku został ministrem obrony Abchazji[2].
W wyborach prezydenckich w Abchazji 2011 roku poparł Aleksandra Ankwaba, który został prezydentem[2]. Kiszmarija kandydował w przyspieszonych wyborach prezydenckich w 2014 roku. Zdobył wtedy 6,39% głosów[4].
Życie prywatne
edytujJest żonaty, ma sześcioro dzieci – czterech synów i dwie córki[2].
Nagrody
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Кабинет Министров РА – Кишмария Мираб Борисович--Министр обороны Республики Абхазия. km-ra.org. [dostęp 2017-05-27]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Кишмария Мераб Борисович. kavkaz-uzel.eu, 2015-10-23. [dostęp 2017-05-27]. (ros.).
- ↑ История партии. amtsakhara.org. [dostęp 2017-05-27]. (ros.).
- ↑ Центризбирком подвел окончательные итоги по выборам президента РА. Apsnypress, 2014-08-26. [dostęp 2017-05-27]. (ros.).
- ↑ В Абхазии назначен новый министр обороны. utro.ru, 2007-06-26. [dostęp 2017-05-27]. (ros.).
- ↑ Владимир Ястребчак встретился с Министром обороны Абхазии, генерал-полковником Мерабом Кишмария. mfa-pmr.org, 2011-08-04. [dostęp 2017-05-27]. (ros.).