Minuskuł 29

Minuskuł 29
Data powstania	X wiek
Rodzaj	Kodeks minuskułowy
Numer	29
Zawartość	Ewangelie
Język	grecki
Rozmiary	18,1 × 14,1 cm
Typ tekstu	bizantyński
Kategoria	V
Miejsce przechowywania	Francuska Biblioteka Narodowa

Minuskuł 29 (wedle numeracji Gregory-Aland), ε 168 (von Soden)^[1] – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z X wieku^[2]. Przechowywany jest w Paryżu.

Opis rękopisu

Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii, na 169 pergaminowych kartach (18,1 cm na 14,1 cm)^[2].

Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, w 30 linijek na stronę^[2].

Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały) oraz według Sekcji Ammoniusza, których numery umieszczono na marginesie. Sekcje Ammoniusza zostały opatrzone odniesieniami do Kanonów Euzebiusza. Tekst ewangelii zawiera τιτλοι (tytuły) do rozdziałów^[3]^[4].

Tekst

Grecki tekst Ewangelii reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną. Aland zaklasyfikował go do kategorii V^[5].

Historia

Paleograficznie rękopis datowany jest przez INTF na wiek X^[2].

Rękopis przywieziony został z Grecji.

Rękopis badał John Mill (Colbertinus 3), który zauważył jego podobieństwo do minuskułu 71. Johann Jakob Wettstein wciągnął go na listę rękopisów Nowego Testamentu. Rękopis badał, Scholz (Marek 1-5 oraz Jan 5-8) oraz Paulin Martin^[6].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 89) w Paryżu^[2].

Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (NA26, NA27).

Zobacz też

Przypisy

↑ Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 49.
↑ F.H.A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.
↑ C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 135.
↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 41.

Linki zewnętrzne

INTF: Kodeks 29 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-07-07].

[Gregory1908-1] Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908, s. 49.

[Aland-2] K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 49.

[Scrivener-3] F.H.A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.

[Gregory-4] C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 135.

[5] K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

[6] Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 41.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]