Minuskuł 26

Minuskuł 26
Data powstania	XI wiek
Rodzaj	Kodeks minuskułowy
Numer	26
Zawartość	Ewangelie
Język	grecki
Rozmiary	24,1 × 18,5 cm
Typ tekstu	tekst bizantyński
Kategoria	V
Miejsce przechowywania	Bibliothèque nationale

Minuskuł 26 (wedle numeracji Gregory—Aland), ε 165 (von Soden)^[1] – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XI wieku^[2]. Przechowywany jest w Paryżu.

Opis rękopisu

Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii, na 179 pergaminowych kartach (24,1 cm na 18,5 cm)^[2].

Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, w 27-28 linijek na stronę^[2].

Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały) oraz według Sekcji Ammoniusza, których numery umieszczono na marginesie. Sekcje Ammoniusza nie zostały opatrzone odniesieniami do Kanonów Euzebiusza. Tekst ewangelii zawiera τιτλοι (tytuły)^[3]^[4].

Tekst

Grecki tekst Ewangelii reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną. Aland zaklasyfikował go do kategorii V^[5].

Historia

Paleograficznieu rękopis datowany jest na wiek XI^[2]. Skryba miał na imię Paweł^[4]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Wettstein.

Rękopis badał Griesbach, Scholz, Paulin Martin^[6], oraz Henri Omont.

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 78) w Paryżu^[2].

Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda (NA26, NA27).

Zobacz też

Przypisy

↑ Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 49.
↑ F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.
↑ ^a ^b C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 134.
↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 39.

[Gregory1908-1] Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908, s. 49.

[Aland-2] K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 49.

[Scrivener-3] F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.

[Gregory-4] C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 134.

[5] K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

[6] Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 39.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]