Mimino
Mimino (ros. Мимино) – radziecki film komediowy z 1977 roku w reżyserii Gieorgija Danelii. Zdjęcia kręcono w Moskwie, Berlinie Zachodnim oraz w Gruzji (Telawi, Omalo i Szenako).
| |
| Gatunek |
komedia |
|---|---|
| Data premiery |
lipiec 1977 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
97 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Gieorgij Danelija |
| Główne role | |
| Muzyka | |
Opis fabuły
edytujWaliko Mizandari zwany Mimimo (w filmie jest wyjaśnienie, że to gruzińskie słowo oznacza sokoła, choć faktycznie oznacza krogulca (jastrzębia)) przewozi niewielkim śmigłowcem Mi-2 pocztę, zwierzęta i ludzi pomiędzy gruzińskimi wioskami. Marzy jednak o pilotowaniu nowoczesnego odrzutowca w międzynarodowych liniach lotniczych (w tej roli pokazano m.in. ponaddźwiękowy Tu-144). Decyduje się na zakończenie pracy w małym lotnictwie i wyrusza do Moskwy licząc na pomoc znajomych. W stolicy ZSRR, w hotelu Rossija, przypadkiem poznaje ormiańskiego kierowcę ciężarówki Rubika, z którym zaprzyjaźnia się. Marzenie o dalekich lotach nie jest w stanie pokonać przywiązania do rodzinnych stron.
Obsada
edytuj- Wachtang Kikabidze – Mimino (Waliko Mizandari)
- Frunzik Mkrtczian – Rubik (Ruben Chaczikian)
- Jelena Prokłowa – Łarisa Iwanowna Komarowa
- Jewgienij Leonow – Wołochow
- Konstantin Dauszwili – dziadek Mimino
- Rusłan Mikaberidze – Giwi Iwanowicz
- Zakro Sachwadze – Warłaam
- Marija Djużewa – adwokat
- Rusiko Morczeladze – Lali
Nagrody
edytuj- 1977: Złoty Medal na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie
- 1978: "Złote Laceno" na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Avellino
Źródło:[1]
Przypisy
edytuj- ↑ Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 236
Bibliografia
edytuj- Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 108-109.