Milkuny (gmina Dziewieniszki)

Milkuny[2] (lit. Milkūnai) − wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie solecznickim, w gminie Dziewieniszki, 4 km na wschód od Dziewieniszek, zamieszkana przez 85 ludzi.

Milkuny
Milkūnai
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

solecznicki

Gmina

Dziewieniszki

Populacja (2001)
• liczba ludności


85[1]

Położenie na mapie rejonu solecznickiego
Mapa konturowa rejonu solecznickiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Milkuny”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Milkuny”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Milkuny”
Ziemia54°11′44,00″N 25°41′13,99″E/54,195556 25,687219

Historia

edytuj

W czasach zaborów wieś rządowa w okręgu wiejskim Milkuny, w gminie Dziewieniszki, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczył 134 mieszkańców w 14 domach, 71 dusz rewizyjnych, należała do dóbr Jurglany[3]. Pod koniec XIX wieku zamieszkiwało tu 187 osób[4].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Dziewieniszki.

W 1931 w 34 domach zamieszkiwały 192 osoby[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Dziewieniszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dziewieniszkach[6].

Przypisy

edytuj
  1. Spis powszechny 2001
  2. Mapy Wojskowego Instytutu Geograficznego. mapywig.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-26)].
  3. Chomucie, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 320.
  4. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 231
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 31.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1052.