Mikuszewo (niem. Meinitz)[4] – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Miłosław.

Mikuszewo
wieś
Ilustracja
Pałac w Mikuszewie księcia Bernharda
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

wrzesiński

Gmina

Miłosław

Liczba ludności (2022)

305[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-321[3]

Tablice rejestracyjne

PWR

SIMC

0589323

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mikuszewo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mikuszewo”
Położenie na mapie powiatu wrzesińskiego
Mapa konturowa powiatu wrzesińskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mikuszewo”
Położenie na mapie gminy Miłosław
Mapa konturowa gminy Miłosław, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Mikuszewo”
Ziemia52°10′37″N 17°33′02″E/52,176944 17,550556[1]

W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mikuszewo, po jej zniesieniu w gromadzie Miłosław. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

We wsi, w zabytkowym pałacu z końca XIX w. zlokalizowany jest Międzynarodowy Dom Spotkań Młodzieży "Mikuszewo" (ośrodek organizujący i prowadzący projekty międzynarodowej wymiany młodzieży). Przez wieś przebiegają dwa szlaki rowerowe - "oś transwielkopolska" oraz szlak Miłosław-Żerków.

W Mikuszewie działają organizacje społeczne: kółko rolnicze, koło gospodyń wiejskich oraz Ochotnicza Straż Pożarna w Mikuszewie.

W Mikuszewie urodził się Lucjan Mroczkowski (1890–1966), major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari.

Historia

edytuj
 
Kapliczka maryjna

Z 1392 r. pochodzi wzmianka o Tomaszu, kmieciu de Micuszewo. W latach 1402–17 Mikuszewo należało do Paszka Wyskoty z Chrząstowa, łowczego kaliskiego, następnie do kanonika Mikołaja Zaremby z Czeszewa. W 1465 właścicielami wsi byli Wieniawowie, którzy w pierwszej połowie XVI w. przyjęli nazwisko Mikuszewskich. Później Mikuszewo znajdowało się w posiadaniu Przyjemskich, Zabłockich i Jabłonow­skich. Około 1880 właścicielem był Bernard III (książę Saksonii-Meiningen)[5], który wybudował tu pałac. W latach 1904–1913 w rękach pruskiej Komisji Kolonizacyjnej, następnie rodzin niemieckich. Od 1923 Mikuszewo było w posiadaniu ppor. Zdzisława Baranowskiego (zięcia Józefa i Marii Chełkowskich).

Osada rozwinęła się przy ruchliwej drodze prowadzącej do promu w Nowej Wsi Podgórnej. Od XIV w. istniał tu kościół (z 1407 r. pochodzi wzmianka o plebanie Bartłomieju), do 1688 r. parafialny, na początku XVIII w. spalony i już nie odbudowany.

 
Dawny zajazd

W centrum wsi, przy skrzyżowaniu dróg, wznosi się okazały budynek zajazdu, a obok: poczta z 2 poł. XIX w., dawna szkoła z pocz. XX w. i remiza strażacka. Ponadto stoi tu figura Matki Boskiej z 1928 r., umieszczona na wysokim cokole. Zniszczona przez Niemców 5 XI 1939 r. i odbudowana w lipcu 1947 r. Na cokole tablica z 1948 r., upamiętniająca zmarłych i poległych w okresie II wojny światowej mieszkańców Mikuszewa, z nazwiskami 10 osób zamęczonych w hitlerowskich obozach i więzieniach.

Po południowej stronie skrzyżowania rozciąga się park krajob­razowy o pow. 3,95 ha z drugiej połowy XIX w., z elementami układu regularnego (alejki i szpalery) z okresu późniejszego. W parku wznosi się piętrowy, neorenesansowy pałac z około 1890 r., o rozczłonkowanej bryle, z narożną, czworoboczną wieżą, zwieńczoną czworobocznym hełmem. Do pałacu prowadzi stara aleja lipowa. W parku staw i kilka drzew pomnikowych: osiem lip (o obw. do 380 cm), trzy kasztanowce, dwa buki (obw. 290 i 310 cm) oraz klon (310 cm). Wśród 22 rosnących tu gatunków i odmian drzew przeważają graby. W sąsiedztwie pałacu znajdują się zabu­dowania pofolwarczne z drugiej poł. XIX w., z dawną rządców-ką. Przy drodze do Czeszewa czworak z końca XIX w.

W centrum wsi kapliczka maryjna (Królowej Korony Polskiej) z orłem, ufundowana w 1928, zniszczona przez hitlerowców 15 listopada 1939 i odbudowana w lipcu 1947 przez Wojciecha Budasza[6].

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80505
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 793 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Mikuszewo. Meinitz. [dostęp 2023-10-17].
  5. Mikuszewo. Meinitz. [dostęp 2023-10-17].
  6. napis in situ

Linki zewnętrzne

edytuj