Mikałaj Andrejczuk
Mikałaj Kanstancinawicz Andrejczuk (biał. Мікалай Канстанцінавіч Андрэйчук, ros. Николай Константинович Андрейчук, Nikołaj Konstantinowicz Andriejczuk; ur. 7 kwietnia 1957 w Podbiałej) – białoruski prawnik, sędzia i polityk, w latach 2008–2012 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji.
| Pełne imię i nazwisko |
Mikałaj Kanstancinawicz Andrejczuk |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1957 |
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji | |
| Okres |
od 27 października 2008 |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujUrodził się 7 kwietnia 1957 roku we wsi Podbiała, w rejonie kamienieckim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR, ZSRR[1]. W 1982 roku ukończył studia na Wydziale Prawa[2] Kaliningradzkiego Uniwersytetu Państwowego, uzyskując wykształcenie prawnika. Pracę rozpoczął jako tokarz w Kaliningradzkich Zakładach Handlowego Budownictwa Maszynowego. Odbył służbę w szeregach Sił Zbrojnych ZSRR[1]. Pięć lat[2] pracował jako śledczy, starszy śledczy Kamienieckiego Rejonowego Oddziału Spraw Wewnętrznych, następnie sędzia[1]. W 1987 roku został przewodniczącym sądu rejonu kamienieckiego, po czym pracował na tym stanowisku ponad 20 lat[2].
W 2008 roku kandydował w wyborach parlamentarnych. Jego program wyborczy zawierał m.in. postulat wprowadzenia zmian w kodeksie naruszeń prawa administracyjnego[2]. 27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji z Białowieskiego Okręgu Wyborczego Nr 8[3]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Prawodawstwa i Zagadnień Sądowo-Prawnych[1]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[4]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 18 października 2012 roku[5].
Odznaczenia
edytuj- Medal Jubileuszowy „90 lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”;
- Gramota Pochwalna Rady Ministrów Republiki Białorusi[1].
Życie prywatne
edytujMikałaj Andrejczuk jest żonaty, ma dwoje dorosłych dzieci. Żona mieszka i pracuje w Mińsku. Syn jest prawnikiem, w 2009 roku pracował jako asystent przewodniczącego Brzeskiego Międzygarnizonowego Sądu Wojskowego. Córka w tym samym roku kończyła Wydział Prawa Brzeskiego Uniwersytetu Państwowego im. Aleksandra Puszkina i miała swoją rodzinę. W wolnym czasie Mikałaj Andrejczuk zajmuje się myślistwem. Poluje przede wszystkim na dziki i lisy[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Андрейчук Николай Константинович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
- ↑ a b c d e Елена Трибулева: Депутат парламента Николай Андрейчук: «Не знаешь, как поступить, – поступай по Закону». Wieczernyj Briest, 2009-02-27. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 октября 2012 г. №4-П5/I. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2012-10-18. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ros.).