Mietlica skalna

Mietlica skalna
	; Mietlica skalna (po lewej stronie)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	mietlica
Gatunek	mietlica skalna
	Nazwa systematyczna
	Agrostis rupestris All.; Fl. Pedem. 2: 237 (1785)
Synonimy
	Agrestis rupestris (All.) Bubani; Avena rupestris (All.) J.F.Gmel.;
	Agrestis rupestris (All.) Bubani; Avena rupestris (All.) J.F.Gmel.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mietlica skalna (Agrostis rupestris All.) – gatunek rośliny należący do rodziny wiechlinowatych (traw).

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Europie i północno-zachodniej Afryce^[3]. W Polsce rośnie w Karkonoszach, na Babiej Górze i w Tatrach^[4].

Pokrój: Trawa gęstokępkowa.
Łodyga: Źdźbło do 20 cm wysokości.
Liście: 1–2 sztywne liście łodygowe szerokości około 1 mm.
Kwiaty: Zebrane w brunatnofioletowe kłoski długości 2–3 mm, te z kolei równomiernie rozrzucone na gładkich, nagich gałązkach wiechy. Ość plewki dolnej wyrasta w jej dolnej części i jest około dwa razy dłuższa od plew^[5].

Bylina, hemikryptofit, oreofit. Rośnie na skałach i halach. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny wysokogórskich muraw acydofilnych z klasy Juncetea trifidi^[6].

Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki^[3]:

Agrostis rupestris subsp. pyrenaica (Pourr.) Dostál – występuje w Pirenejach,
Agrostis rupestris subsp. rupestris – rośnie w całym zasięgu gatunku.

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-09] (ang.).
↑ ^a ^b Agrostis rupestris na eMonocot [dostęp 2014-01-09].
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski, Rośliny polskie, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .