Mielnica (dopływ Dobrej)

Mielnica
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
	Struga
Długość	ok. 14 km
	Źródło
Miejsce	okolice Piersna
	Ujście
Recypient	Dobra
Miejsce	między Szczodrym a Domaszczynem
Współrzędne	51°11′42″N 17°10′17″E/51,195000 17,171389
	Położenie na mapie Polski ujście

Mielnica – struga, dopływ Dobrej długości ok. 14 km, mający źródła na Wzgórzach Trzebnickich w Piersnie (gmina Trzebnica), a uchodzi do Dobrej koło Domaszczyna (gmina Długołęka)^[1]. Przepływa przez Boleścin, Skarszyn, Bierzyce, koło Michałowic i Łosic. Pomiędzy Bierzycami a Michałowicami Mielnica przyjmuje lewy dopływ – Krakowiankę.

Nazwę Mielnica dla tego cieku wprowadzono urzędowo zarządzeniem w 1951 r., zastępując niemiecką nazwę Pirsch Bach^[2]^[3]. Nazwa Mielnica dla całego cieku, od źródeł koło Piersna do ujścia koło Domaszczyna, stosowana jest w Państwowym Rejestrze Nazw Geograficznych^[4] i na Mapie podziału hydrograficznego Polski Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej^[1]. Na mapach miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy Długołęka nazwę Mielnica zastosowano dla innego cieku uchodzącego do Dobrej ok. 3,5 km poniżej ujścia właściwej Mielnicy^[5] – rzeka ta ma jednak swoją urzędową nazwę Przyłęk ustaloną tym samym zarządzeniem co nazwa Mielnicy (nazwę Przyłęk dla tego cieku stosuje zarówno Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych, jak i Mapa podziału hydrograficznego Polski). Sama Mielnica na mapach miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy Długołęka nazywana jest Krakowianką^[6], czyli nazwą dopływu Mielnicy (nazwa Krakowianka ustalona została tym samym zarządzeniem co nazwa Mielnicy). Dodatkowo publikacja Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy opracowana przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych i wydana przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie uwzględnia ani nazwy Mielnica, ani nazwy Przyłęk; wymienia jedynie nazwę Krakowianka podając, że jest to potok uchodzący do Dobrej (podane współrzędne ujścia Krakowianki są faktycznymi współrzędnymi ujścia Mielnicy)^[7].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Mapa podziału hydrograficznego Polski 1:50.000, ark. M-33-35-A
↑ Zarządzenie nr 115 Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 1951 r. (M.P. z 1951 r. nr 62, poz. 825 s. 820)
↑ Arkusz 4769 (alt. 2768) Perschütz. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Das Reichsamt für Landesaufnahme, 1952
↑ Nazwy wizualizowane w urzędowym portalu geoportal.gov.pl
↑ Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi Bukowina
↑ Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi Szczodre. [dostęp 2010-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 124, ISBN 83-239-9607-5 .

[MPHP-1] Mapa podziału hydrograficznego Polski 1:50.000, ark. M-33-35-A

[2] Zarządzenie nr 115 Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 1951 r. (M.P. z 1951 r. nr 62, poz. 825 s. 820)

[3] Arkusz 4769 (alt. 2768) Perschütz. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Das Reichsamt für Landesaufnahme, 1952

[4] Nazwy wizualizowane w urzędowym portalu geoportal.gov.pl

[5] Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi Bukowina

[6] Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi Szczodre. [dostęp 2010-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[7] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 124, ISBN 83-239-9607-5 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]