Miecze Valdgira II

Recenzje
Secret Service	96,66%
Top Secret	8/10

Miecze Valdgira II: Władca Gór
Producent	ASF s.c.
Wydawca	ASF s.c., TimSoft
Dystrybutor	ASF s.c.
Artysta	Aleksander Ast
Główny programista	Henryk Cygert
Scenarzysta	Bartłomiej Trokowicz
Kompozytor	Grzegorz Chłodziński
Data wydania	Atari: 1993, C64/C128, Amiga: 1995
Gatunek	przygodowa, zręcznościowa
Tryby gry	gra jednoosobowa
	Wymagania sprzętowe
Platforma	Atari XL/XE, Commodore 64, Commodore128, Amiga
Nośniki	kaseta (1), dyskietka (1)
Poprzednia gra w serii	Miecze Valdgira

Miecze Valdgira II: Władca Gór – komputerowa gra platformowa z elementami gry przygodowej, wydana w 1993 roku przez polską firmę ASF s.c. na 8-bitowe komputery Atari^[1]. Jest to kontynuacja gry Miecze Valdgira.

Odbiór gry

Istnieje również wersja na komputery Commodore 64/Commodore 128 (przerobiona grafika i muzyka oraz małe modyfikacje w przebiegu gry), wydana w 1995 roku przez firmę TimSoft oraz wersja (także zmodyfikowana) na Amigę.

Twórcy gry na Atari to Henryk Cygert (programista), Aleksander Ast (grafika), Grzegorz Chłodziński (muzyka), Bartłomiej Trokowicz (scenariusz). Wersję na C64/C128 opracował zespół Inflexion Development w składzie: Krzysztof Augustyn (programista), Tomasz Mielnik, Tomasz Kostrzewski (grafika), Wojciech Radziejewski (muzyka). Co ciekawe, twórcy wersji gry dla Commodore nie widzieli oryginału – grę przygotowali na podstawie mapy, słownego opisu i wytycznych wydawcy co do układu poziomów, więc z oryginałem łączą ją jedynie nazwa, fabuła, główny bohater i część zagadek^[3]. Konwersję dla Amigi przygotował Dariusz Bartoszewski. Produkcja została wydana w bogatej, jak na ówczesne czasy, oprawie – w tekturowym pudełku, z dołączoną instrukcją i komiksem. Dopracowanie gry zyskało uznanie – przywoływana jest jako szczytowe osiągnięcie gatunku gier labiryntowych na ośmiobitowe komputery^[4].

Fabuła

Gracz wciela się w rolę Aldira, znanego z części pierwszej karła-magika. Po zebraniu mieczy i zdjęciu klątwy z zamku Heldgor stał się królem fortu i pobliskich krain, W krainie Dale, jego rodzinnych stronach, zapanował opryszek Krwawy Zenon, który zdobył potężny artefakt: Oko Cyklopa. Główny bohater postanowił wyruszyć do Dale i oswobodzić ją z panowania tyrana. Został jednak schwytany przez Krwawego Zenona, pozbawiony mieczów Valdgira i wrzucony do lochu, z którego należy go oswobodzić.

Przypisy

↑ ^a ^b Miecze Valdgira 2. „Secret Service”, s. 7, listopad 1993. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).
↑ Miecze Valdgira 2. „Top Secret”, s. 31, wrzesień 1993. Warszawa: Spółdzielnia Bajtek. ISSN 0867-8480. (pol.).
↑ Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 142-143. ISBN 978-83-927229-2-2.
↑ Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 135-136. ISBN 978-83-927229-2-2.

[ss-1] Miecze Valdgira 2. „Secret Service”, s. 7, listopad 1993. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).

[2] Miecze Valdgira 2. „Top Secret”, s. 31, wrzesień 1993. Warszawa: Spółdzielnia Bajtek. ISSN 0867-8480. (pol.).

[3] Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 142-143. ISBN 978-83-927229-2-2.

[4] Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 135-136. ISBN 978-83-927229-2-2.

[1]

[2]

[3]

[4]